Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

List of thumbnails

< >
31
31
32
32
33
33
34
34
35
35
36
36
37
37
38
38
39
39
40
40
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000187">
                <pb xlink:href="079/01/073.jpg" pagenum="24"/>
              Nihil tamen hoc habuisse viro praeclarius in se,
                <lb/>
              Nec sanctum magis, & mirum, carumque videtur.</s>
              <s id="s.000188">
                <lb/>
              Carmina quin etiam divini pectoris eius
                <lb/>
              Vociferantur, & exponunt praeclara reperta:
                <lb/>
              Ut vix humana videatur stirpe creatus.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000189">Hic tamen, & supra quos diximus, inferiores
                <lb/>
              Partibus egregie multis, multoque minores,
                <lb/>
              Quamquam multa bene, ac divinitus invenientes
                <lb/>
              Ex adyto tamquam cordis responsa dedere
                <lb/>
              Sanctius, & multo certa ratione magis, quam,
                <lb/>
              Pythia quae tripode ex Phoebi, lauroque profatur;
                <lb/>
              Principijs tamen in rerum fecere ruinas;
                <lb/>
              Et graviter magni magno cecidere ibi casu:
                <lb/>
              Primum quod motus exempto rebus inani
                <lb/>
              Constituunt; & res mollis rarasque relinquunt,
                <lb/>
              Aera, solem, ignem, terras, animalia, fruges;
                <lb/>
              Nec tamen admiscent in eorum corpus inane:
                <lb/>
              Deinde quod omnino finem non esse secandis
                <lb/>
              Corporibus faciunt; neque pausam stare fragori;
                <lb/>
              Nec prorsum in rebus minimum consistere quidquam:
                <lb/>
              Cum videamus id extremum cuiusque cacumen
                <lb/>
              Esse, quod ad sensus nostros minimum esse videtur:
                <lb/>
              Conicere ut possis ex hoc, quae cernere non quis,
                <lb/>
              Extremum quod habent, minimum consistere rebus.</s>
              <s id="s.000190">
                <lb/>
              Huc accedit item, quoniam primordia rerum
                <lb/>
              Mollia constituunt, quae nos nativa videmus
                <lb/>
              Esse, & mortali cum corpore funditus.</s>
              <s id="s.000191"> atqui
                <lb/>
              Debeat ad nihilum iam rerum summa reverti;
                <lb/>
              De nihiloque renata vigescere copia rerum.</s>
              <s id="s.000192">
                <lb/>
              Quorum utrumque quid a vero, iam, distet, habebas.</s>
              <s id="s.000193">
                <lb/>
              Deinde inimica modis multis sunt, atque venena
                <lb/>
              Ipsa sibi inter se.</s>
              <s id="s.000194"> quare aut congressa peribunt;
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>