THEOREMA XIII.
Si orbiculus æqualis percutiat baſim cylindri orbiculati minùs gra
vem; habeat verò impulſum duplo maiorem gravitate ſecunda; ex
clusâ à cylindro baſi pertranſibit.
vem; habeat verò impulſum duplo maiorem gravitate ſecunda; ex
clusâ à cylindro baſi pertranſibit.
Nam ſi impulſum habeat æqualem gravitati ſecundæ; per
12 huius, ſuccedit in locum baſis à cylindro excluſæ: Cùm igi
tur eadem gravitate detineatur, quâ baſis excluſa; non niſi ab
impulſu æquali excludi valebit. Vt ergo exclusâ baſi ipſe
quoque eluctetur; impulſum habebit duplo maiorem. Quòd
ſi verò impulſum habeat illâ gravitate maiorem, minorem ve
rò quàm duplum; exclusâ baſi non totus, ſed pro ratione ex
ceſſûs plus, minuùſuè à cylindro prominebit. Priuſquam
hunc motum orbiculorum finiam; admonere volui, ne quis
ab uno experimento obiter facto, neque niſi omnibus propo
ſitionibus priùs expenſis, facile pronuntiet: cùm hæ inter
dum illas limitent. Icaque cùm dico orbiculum, ſi alium per
cutiat ſibi æqualem, illo expulſo quieſcere; id non prorſus ve
ritati conſonum videbitur, ſi experimentum fiat in orbiculis
magis ponderoſis: cuiuſmodi metallici, ex argento, ferro, ære,
plumbo, ſtanno, auro. Percuſſo enim æquali non quieſcunt,
ſed aliquantulum ex illâ plagâ ſequuntur: idq magis minùſue
pro ratione ponderis. Quod quidem ad finem theor: 6 monui
Quia nimirum rationem cylindri habent eiuſmodi orbiculi:
magiſque ponderoſus æquivalet cylindro longiori. Itaque diffe
rentia plagæ in his maior; quæ in orbiculis levioribus evane
ſcit, & ob exiguitatem ſenſum latet. Idem fit in globis magni
ponderis & molis. Quia vel centrum gravitatis non eſt idem
cum centro molis: vel quòd ſuperficiem minùs ſphæricam
habentes non in puncto, ſed parte aliquâ dividuâ ſe tangunt,
12 huius, ſuccedit in locum baſis à cylindro excluſæ: Cùm igi
tur eadem gravitate detineatur, quâ baſis excluſa; non niſi ab
impulſu æquali excludi valebit. Vt ergo exclusâ baſi ipſe
quoque eluctetur; impulſum habebit duplo maiorem. Quòd
ſi verò impulſum habeat illâ gravitate maiorem, minorem ve
rò quàm duplum; exclusâ baſi non totus, ſed pro ratione ex
ceſſûs plus, minuùſuè à cylindro prominebit. Priuſquam
hunc motum orbiculorum finiam; admonere volui, ne quis
ab uno experimento obiter facto, neque niſi omnibus propo
ſitionibus priùs expenſis, facile pronuntiet: cùm hæ inter
dum illas limitent. Icaque cùm dico orbiculum, ſi alium per
cutiat ſibi æqualem, illo expulſo quieſcere; id non prorſus ve
ritati conſonum videbitur, ſi experimentum fiat in orbiculis
magis ponderoſis: cuiuſmodi metallici, ex argento, ferro, ære,
plumbo, ſtanno, auro. Percuſſo enim æquali non quieſcunt,
ſed aliquantulum ex illâ plagâ ſequuntur: idq magis minùſue
pro ratione ponderis. Quod quidem ad finem theor: 6 monui
Quia nimirum rationem cylindri habent eiuſmodi orbiculi:
magiſque ponderoſus æquivalet cylindro longiori. Itaque diffe
rentia plagæ in his maior; quæ in orbiculis levioribus evane
ſcit, & ob exiguitatem ſenſum latet. Idem fit in globis magni
ponderis & molis. Quia vel centrum gravitatis non eſt idem
cum centro molis: vel quòd ſuperficiem minùs ſphæricam
habentes non in puncto, ſed parte aliquâ dividuâ ſe tangunt,