1ſegmentum GKFI aſſumit in eâ tatione grauitare, in qua eſt
pars magnitudinis| Sphæræ? cùm & partium magnitudo ob
curvitatem circuli, & ſitus continuò mutentur. Propoſ. autem
illa ſecunda in Archimede promoto, impulſum partis in eà ratione
eſſe ad impulſum totius, in quà ipſa eſt pars magnitudinis, vera eſt, ſi
non ratione ſitûs mutetur illa habitudo. Sed quidquid ſit de
hac proportione partium ad ſe, quam in circulo ignoramus,
nihil huc facit: ubi centrum grauitatis in eadem magnitudi
ne expendimus, & ad ſe ipſum comparamus: quatenus in di
uerſo ſitu & remotione ab hypomochlio inæqualiter ponderat.
Deinde verò efto demus Impulſum diuidi in eâ ratione, in quâ
magnitudo; vt quæ pars ſit molis, eadem ſit grauitatis ſeu im
pulſus: an propterea rectè infert in eadem ratione fieri mo
tum? Vt ſi ſegmentum GHFI ſit duplum ſegmenti GHF,
ac proinde grauitatem habeat duplam, duplo velociùs moue
ri ſit neceſſe: id enim quæſtione de in æquali ponderum la
pſu negamus. Malè autem propoſ: 10. citat in contrarium: quæ
ponit impuiſum producere motum ſibi æqualem. hoc enim de
intenſione, non verò extenſione grauitatis ſeu impulſûs eſt in
telligendum: ita nimirum ſi idem mobile accipiat impulſum
duplum. At verò cùm acceſſione partis nouæ augetur impul
ſus, nihilo plus virium ad ſe mouendum utraque habet. Quòd
ſi ex toto mobili grauitas ſeu impulſus colligi poſſit in partem
V.G tertiam; tum verò pars illa celeritate triplà moueretu.
Nam ſicuti impulſus magnus in magnam molem receptus ex
tenuatur: ita in paruam molem contractus intenditur. Atq:
ex his patet manifeſtè, in conuellendâ illâ prop. 13. & falſa aſ
ſumi, & ex malè aſſumptis vitiosè concludi.
pars magnitudinis| Sphæræ? cùm & partium magnitudo ob
curvitatem circuli, & ſitus continuò mutentur. Propoſ. autem
illa ſecunda in Archimede promoto, impulſum partis in eà ratione
eſſe ad impulſum totius, in quà ipſa eſt pars magnitudinis, vera eſt, ſi
non ratione ſitûs mutetur illa habitudo. Sed quidquid ſit de
hac proportione partium ad ſe, quam in circulo ignoramus,
nihil huc facit: ubi centrum grauitatis in eadem magnitudi
ne expendimus, & ad ſe ipſum comparamus: quatenus in di
uerſo ſitu & remotione ab hypomochlio inæqualiter ponderat.
Deinde verò efto demus Impulſum diuidi in eâ ratione, in quâ
magnitudo; vt quæ pars ſit molis, eadem ſit grauitatis ſeu im
pulſus: an propterea rectè infert in eadem ratione fieri mo
tum? Vt ſi ſegmentum GHFI ſit duplum ſegmenti GHF,
ac proinde grauitatem habeat duplam, duplo velociùs moue
ri ſit neceſſe: id enim quæſtione de in æquali ponderum la
pſu negamus. Malè autem propoſ: 10. citat in contrarium: quæ
ponit impuiſum producere motum ſibi æqualem. hoc enim de
intenſione, non verò extenſione grauitatis ſeu impulſûs eſt in
telligendum: ita nimirum ſi idem mobile accipiat impulſum
duplum. At verò cùm acceſſione partis nouæ augetur impul
ſus, nihilo plus virium ad ſe mouendum utraque habet. Quòd
ſi ex toto mobili grauitas ſeu impulſus colligi poſſit in partem
V.G tertiam; tum verò pars illa celeritate triplà moueretu.
Nam ſicuti impulſus magnus in magnam molem receptus ex
tenuatur: ita in paruam molem contractus intenditur. Atq:
ex his patet manifeſtè, in conuellendâ illâ prop. 13. & falſa aſ
ſumi, & ex malè aſſumptis vitiosè concludi.
Alter fuit R. P. Joannes Ciermans: qui in anno poſitio
num Mathematicarum, hebdomade tertiâ, menſis Maij, ita in
quit. Putat Ioannes Marcus Marciſeſe globum ſummà violentià
num Mathematicarum, hebdomade tertiâ, menſis Maij, ita in
quit. Putat Ioannes Marcus Marciſeſe globum ſummà violentià
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib