Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/018.jpg"/>
              ſegmentum GKFI aſſumit in eâ tatione grauitare, in qua eſt
                <lb/>
              pars magnitudinis| Sphæræ? cùm & partium magnitudo ob
                <lb/>
              curvitatem circuli, & ſitus continuò mutentur. </s>
              <s>Propoſ.
                <expan abbr="autẽ">autem</expan>
                <lb/>
              illa ſecunda in Archimede promoto,
                <emph type="italics"/>
              impulſum partis in eà ratione
                <lb/>
              eſſe ad impulſum totius, in quà ipſa eſt pars magnitudinis
                <emph.end type="italics"/>
              , vera eſt, ſi
                <lb/>
              non ratione ſitûs mutetur illa habitudo. </s>
              <s>Sed quidquid ſit de
                <lb/>
              hac proportione partium ad ſe, quam in circulo ignoramus,
                <lb/>
              nihil huc facit: ubi centrum grauitatis in eadem magnitudi­
                <lb/>
              ne expendimus, & ad ſe ipſum comparamus: quatenus in di­
                <lb/>
              uerſo ſitu & remotione ab hypomochlio inæqualiter ponderat. </s>
              <lb/>
              <s>Deinde verò efto demus Impulſum diuidi in eâ ratione, in quâ
                <lb/>
              magnitudo; vt quæ pars ſit molis, eadem ſit grauitatis ſeu im­
                <lb/>
              pulſus: an propterea rectè infert in eadem ratione fieri mo­
                <lb/>
              tum? Vt ſi ſegmentum GHFI ſit duplum ſegmenti GHF,
                <lb/>
              ac proinde grauitatem habeat duplam, duplo velociùs moue­
                <lb/>
              ri ſit neceſſe: id enim quæſtione de in æquali ponderum la­
                <lb/>
              pſu negamus. </s>
              <s>Malè autem propoſ: 10. citat in contrarium: quæ
                <lb/>
              ponit impuiſum producere motum ſibi æqualem. hoc enim de
                <lb/>
              intenſione, non verò extenſione grauitatis ſeu impulſûs eſt in­
                <lb/>
              telligendum: ita nimirum ſi idem mobile accipiat impulſum
                <lb/>
              duplum. </s>
              <s>At verò cùm acceſſione partis nouæ augetur impul­
                <lb/>
              ſus, nihilo plus virium ad ſe mouendum
                <expan abbr="utraq;">utraque</expan>
              habet. </s>
              <s>Quòd
                <lb/>
              ſi ex toto mobili grauitas ſeu impulſus colligi poſſit in partem
                <lb/>
              V.G tertiam; tum verò pars illa celeritate triplà moueretu.
                <lb/>
              Nam ſicuti impulſus magnus in magnam molem receptus ex­
                <lb/>
              tenuatur: ita in paruam molem contractus intenditur. </s>
              <s>Atq:
                <lb/>
              ex his patet manifeſtè, in conuellendâ illâ prop. 13. & falſa aſ­
                <lb/>
              ſumi, & ex malè aſſumptis vitiosè concludi. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Alter fuit R. P. Joannes Ciermans: qui in anno poſitio­
                <lb/>
              num Mathematicarum, hebdomade tertiâ, menſis Maij, ita in­
                <lb/>
              quit. </s>
              <s>
                <emph type="italics"/>
              Putat Ioannes Marcus Marciſeſe globum ſummà violentià
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>