Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/018.jpg"/>
              ſegmentum GKFI aſſumit in eâ tatione grauitare, in qua eſt
                <lb/>
              pars magnitudinis| Sphæræ? cùm & partium magnitudo ob
                <lb/>
              curvitatem circuli, & ſitus continuò mutentur. </s>
              <s>Propoſ.
                <expan abbr="autẽ">autem</expan>
                <lb/>
              illa ſecunda in Archimede promoto,
                <emph type="italics"/>
              impulſum partis in eà ratione
                <lb/>
              eſſe ad impulſum totius, in quà ipſa eſt pars magnitudinis
                <emph.end type="italics"/>
              , vera eſt, ſi
                <lb/>
              non ratione ſitûs mutetur illa habitudo. </s>
              <s>Sed quidquid ſit de
                <lb/>
              hac proportione partium ad ſe, quam in circulo ignoramus,
                <lb/>
              nihil huc facit: ubi centrum grauitatis in eadem magnitudi­
                <lb/>
              ne expendimus, & ad ſe ipſum comparamus: quatenus in di­
                <lb/>
              uerſo ſitu & remotione ab hypomochlio inæqualiter ponderat. </s>
              <lb/>
              <s>Deinde verò efto demus Impulſum diuidi in eâ ratione, in quâ
                <lb/>
              magnitudo; vt quæ pars ſit molis, eadem ſit grauitatis ſeu im­
                <lb/>
              pulſus: an propterea rectè infert in eadem ratione fieri mo­
                <lb/>
              tum? Vt ſi ſegmentum GHFI ſit duplum ſegmenti GHF,
                <lb/>
              ac proinde grauitatem habeat duplam, duplo velociùs moue­
                <lb/>
              ri ſit neceſſe: id enim quæſtione de in æquali ponderum la­
                <lb/>
              pſu negamus. </s>
              <s>Malè autem propoſ: 10. citat in contrarium: quæ
                <lb/>
              ponit impuiſum producere motum ſibi æqualem. hoc enim de
                <lb/>
              intenſione, non verò extenſione grauitatis ſeu impulſûs eſt in­
                <lb/>
              telligendum: ita nimirum ſi idem mobile accipiat impulſum
                <lb/>
              duplum. </s>
              <s>At verò cùm acceſſione partis nouæ augetur impul­
                <lb/>
              ſus, nihilo plus virium ad ſe mouendum
                <expan abbr="utraq;">utraque</expan>
              habet. </s>
              <s>Quòd
                <lb/>
              ſi ex toto mobili grauitas ſeu impulſus colligi poſſit in partem
                <lb/>
              V.G tertiam; tum verò pars illa celeritate triplà moueretu.
                <lb/>
              Nam ſicuti impulſus magnus in magnam molem receptus ex­
                <lb/>
              tenuatur: ita in paruam molem contractus intenditur. </s>
              <s>Atq:
                <lb/>
              ex his patet manifeſtè, in conuellendâ illâ prop. 13. & falſa aſ­
                <lb/>
              ſumi, & ex malè aſſumptis vitiosè concludi. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Alter fuit R. P. Joannes Ciermans: qui in anno poſitio­
                <lb/>
              num Mathematicarum, hebdomade tertiâ, menſis Maij, ita in­
                <lb/>
              quit. </s>
              <s>
                <emph type="italics"/>
              Putat Ioannes Marcus Marciſeſe globum ſummà violentià
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>