1liquâ morulâ producitur. Vnde fit ut partes priùs magisque
percuſſæ, priuſquam æquatio fiat à centro gravitatis, præcur
rere feſtinent: aliæ ſequi non valentes mutuâ diſtractione à ſe
divellantur. cùm nimirum maior eſt vis ad movendum, quàm
illa quies & retentio partium unitiva. Frangi enim contingit
illâ parte, quâ impetus magis urget, aut unio minùs reſiſtit:
itaque videmus quandoque partes à plagâ remotiores præ alijs
frangi. Et quidem θραυστὸν in multa fragmenta diſſilit: ut
vitrum, cryſtallus, teſta, lapis: Idque præter opinionem-τὸ χα
ταχτὸν verò minùs fallit deſignationem: at〈que〉 in duas plerumque
partes abſcedit; factâ diviſione in centro plagæ. Quæ qui
dem χάταξις magis procedit, cùm plaga longiùs abeſt à parti
bus extremis: tum enim partem illam, quæ interiacet, pro ve
cte habet: cuius hypomochlium ſunt extrema. Atque ita fit,
ut vitro fragili, aut ſtramine fuſtem craſſiorem quandoque ſrangi
contingat: cùm nimirum maior eft velocitas motûs, quàm re
ſiſtentia: nullaque à percuſſo recipitur plaga. Oppoſito mo
dò habet fractura: cùm hypomochlium eſt in centro plagæ,
ſeu diviſionis: extrema verò utrinque adducuntur. Nam in pri
ori quidem χαταξθ duo, hic non niſi unum eſt hypomochli
um. Dubitabis ergo, quæ harum fractura ſit magis expedita.
Dicendum verò impulſum extrema adducentem, ut hypo
mochlium medio ſit loco, prevalere: quod quidem erit ma
nifeſtum, ſi fuſtem parte mediâ præhenſum ijsdem viribus
frangere coneris. Huius autem ratio: quòd extrema vim
habeant vectis non impeditam: tantâ ergo acceſſione auge
tur impulſus, quanta huius eſt longitudo: reſiſtentiâ in ſolâu
nione hypomochlij vim habente. At verò cùm extrema hy
pomochlio innituntur, & plaga fit in huius centro; impulſus
quidem augetur ex illa remotione utrinque ab hypomochlio:
percuſſæ, priuſquam æquatio fiat à centro gravitatis, præcur
rere feſtinent: aliæ ſequi non valentes mutuâ diſtractione à ſe
divellantur. cùm nimirum maior eſt vis ad movendum, quàm
illa quies & retentio partium unitiva. Frangi enim contingit
illâ parte, quâ impetus magis urget, aut unio minùs reſiſtit:
itaque videmus quandoque partes à plagâ remotiores præ alijs
frangi. Et quidem θραυστὸν in multa fragmenta diſſilit: ut
vitrum, cryſtallus, teſta, lapis: Idque præter opinionem-τὸ χα
ταχτὸν verò minùs fallit deſignationem: at〈que〉 in duas plerumque
partes abſcedit; factâ diviſione in centro plagæ. Quæ qui
dem χάταξις magis procedit, cùm plaga longiùs abeſt à parti
bus extremis: tum enim partem illam, quæ interiacet, pro ve
cte habet: cuius hypomochlium ſunt extrema. Atque ita fit,
ut vitro fragili, aut ſtramine fuſtem craſſiorem quandoque ſrangi
contingat: cùm nimirum maior eft velocitas motûs, quàm re
ſiſtentia: nullaque à percuſſo recipitur plaga. Oppoſito mo
dò habet fractura: cùm hypomochlium eſt in centro plagæ,
ſeu diviſionis: extrema verò utrinque adducuntur. Nam in pri
ori quidem χαταξθ duo, hic non niſi unum eſt hypomochli
um. Dubitabis ergo, quæ harum fractura ſit magis expedita.
Dicendum verò impulſum extrema adducentem, ut hypo
mochlium medio ſit loco, prevalere: quod quidem erit ma
nifeſtum, ſi fuſtem parte mediâ præhenſum ijsdem viribus
frangere coneris. Huius autem ratio: quòd extrema vim
habeant vectis non impeditam: tantâ ergo acceſſione auge
tur impulſus, quanta huius eſt longitudo: reſiſtentiâ in ſolâu
nione hypomochlij vim habente. At verò cùm extrema hy
pomochlio innituntur, & plaga fit in huius centro; impulſus
quidem augetur ex illa remotione utrinque ab hypomochlio: