Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb xlink:href="063/01/093.jpg"/>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="center"/>
              PARS QVARTA.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="center"/>
              De percuſsionibus.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              QVID COLLISIO ET FRACTVRA.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>COrpora invicem colliſa aut mutant figuram, aut ſunt
                <lb/>
                <expan abbr="abſq;">abſque</expan>
              mutatione. </s>
              <s>Mutatur autem figura partis unius plu­
                <lb/>
              riumue amiſſione, aut
                <foreign lang="grc">μεταστἁσες</foreign>
              & ſitu illarum permutato:
                <lb/>
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              hæc
                <foreign lang="grc">πιεστὰ</foreign>
              dicuntur: quorum ſuperficies in proſundum
                <lb/>
              permutatur, nec dividitur, nec ulla particula aliò transfertur;
                <lb/>
              quemadmodum fit in aquâ preſsâ. </s>
              <s>Talia verò ſunt Ariſtoteli,
                <lb/>
              quæ meatus habent vacuos cognati corporis, tametſi forte
                <lb/>
              mollioribus ſint pleni, in quos partes preſſæ recipiantur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Ita enim pila ærea aquâ, aut aëre plena, à vi externâ preſſa ſu­
                <lb/>
              perficiem gibbam, aliâ ſeu planâ, ſeu concavâ permutat: quan­
                <lb/>
              quam & in totum ſolida ob minores meatus
                <foreign lang="grc">πιεστὰ</foreign>
              dicantur.
                <lb/>
              quæ ſi manentem habeant compreſſionem,
                <foreign lang="grc">πιλητα</foreign>
              ut cera, æs,
                <lb/>
              plumbum, aurum:
                <foreign lang="grc">ἀπιλητα</foreign>
              verò ſunt, quæ à compreſſione re­
                <lb/>
              aſſurgunt. </s>
              <s>At verò quæ in percuſſione partem unam plureſ­
                <lb/>
              uè amittunt,
                <foreign lang="grc">χαταχτὰ χαὶ δραυστὰ</foreign>
              hoc habent diſcrimen: quòd
                <lb/>
                <foreign lang="grc">χάταζις</foreign>
              ſit diviſio in partes magnas: ut cùm
                <expan abbr="lignũ">lignum</expan>
              aut os fran­
                <lb/>
              gimus:
                <foreign lang="grc">θραῡσις</foreign>
              verò in partes plures quàm duas: ut in lapi.
                <lb/>
              de, teſtà, vitro. </s>
              <s>Cuius rationem reddit Ariſtoteles
                <foreign lang="grc">πολλοὺς ἔχειν
                  <lb/>
                παραλλάτοντας πὀρους</foreign>
              ;
                <expan abbr="Itaq;">Itaque</expan>
              fit ut cùm continui |non ſint, ſed
                <lb/>
              alternâ permutatione poſiti; facto| initio motûs| non in dire­
                <lb/>
              ctum, ſed tortuosè procedat fiſſura: & plaga una, ob|indiſpo.
                <lb/>
              ſitionem ſubiecti, non unum producat eſſectum. </s>
              <s>Quem </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>