Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Table of figures

< >
[Figure 11]
[Figure 12]
[Figure 13]
[Figure 14]
[Figure 15]
[Figure 16]
[Figure 17]
[Figure 18]
[Figure 19]
[Figure 20]
[Figure 21]
[Figure 22]
[Figure 23]
[Figure 24]
[Figure 25]
[Figure 26]
[Figure 27]
[Figure 28]
[Figure 29]
[Figure 30]
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <front>
          <section>
            <p type="main">
              <s id="id.000032">
                <pb xlink:href="035/01/012.jpg"/>
              pernitioſiſſimum, exitioſiſſimumque,
                <lb/>
              plurium intus & foris contentione, &
                <lb/>
                <expan abbr="cõiuratione">coniuratione</expan>
              viſum inſuperabile, moui­
                <lb/>
              ſti, geſſiſti, ſuperauiſti. </s>
              <s id="id.000033">Quomodo
                <expan abbr="autẽ">autem</expan>
              ?
                <lb/>
              </s>
              <s id="id.000034">dicam pro meo ſenſu: tu melius. </s>
              <s id="id.000035">Omnes
                <lb/>
              omnium tuarum prouinciarum ſubie­
                <lb/>
              ctos rebelles, partim armis, quæ fuit tua
                <lb/>
              in pugnando terribilis ſemper inimicis
                <lb/>
              & audacia, & fortitudo: partim auro ex
                <lb/>
              propriis eorum fodinis effoſſo, recto
                <lb/>
              ſanè iudicio, quæ tua fuit ſumma cum
                <lb/>
              prudentia iuſticia, vt in poſterum ſciant
                <lb/>
              ſuis à Deo datis obtemperare regibus,
                <lb/>
              neque vnquam ab illorum contrariis
                <lb/>
              ſtare partibus: partim benignitate, &
                <lb/>
              manſuetudine, quæ te ſuperis pulcher­
                <lb/>
              rima æquat virtus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000036">
                <emph type="italics"/>
              Nam
                <emph.end type="italics"/>
              ( vt ait grauis vnus è poëtis )
                <emph type="italics"/>
              cum
                <lb/>
              vincamur in omni
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000037">
                <emph type="italics"/>
              Munere: ſola Deos æquat clementia nobis.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000038">Ad concordiam inter ſe, & tecum ſer­
                <lb/>
              uandam: ad beneuolentiam erga te præ­
                <lb/>
              ſtandam, obedientiam, fidelitatem rede­
                <lb/>
              giſti. </s>
              <s id="id.000039">Extraneos verò longo bello: bre­</s>
            </p>
          </section>
        </front>
      </text>
    </archimedes>