Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Table of figures

< >
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <pb xlink:href="035/01/235.jpg" pagenum="195"/>
              <p type="main">
                <s id="id.002908">
                  <emph type="italics"/>
                Illi numquam viderunt piſcem
                  <expan abbr="dictũ">dictum</expan>
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">*ourano/skopon,</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                id eſt cæli ſpe­
                  <lb/>
                culatorem. </s>
                <s id="id.002909">Hic namque vel inuitus cælum ſemper intuetur: homo
                  <lb/>
                autem niſi collum reflectat retrorſum, cælum non videt. </s>
                <s id="id.002910">Atqui hæc
                  <lb/>
                reflexio communis eſt etiam aſinis, vt omittam aues, quæ longo collo
                  <lb/>
                ſunt præditæ, quibus non ſolum facilè eſt ſurſum: ſed & quoquouer­
                  <lb/>
                ſum, ſi voluerint aſpicere. </s>
                <s id="id.002911">Et
                  <expan abbr="quãdo">quando</expan>
                poſt
                  <expan abbr="Platonẽ">Platonem</expan>
                , Ouidius dixit illud,
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002912">Pronaque cum ſpectant animalia cætera terram,</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002913">Os homini ſublime dedit, cælum que videre</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002914">Iuſſit, & erectos ad ſidera tollere vultus. </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002915">
                  <emph type="italics"/>
                Non ſentit cum Platone & fallitur: ſi cœlum videre intelligit, cum
                  <lb/>
                quis ſupinus ſeipſum reclinarit oſcitans: non autem potius cum quis
                  <lb/>
                naturam cœleſtium mente conſiderat, quod eſt homini, vt erectum
                  <lb/>
                eſſe poſſe, proprium: pronum vero eſſe poſſe, commune eſt illi, cum
                  <lb/>
                belluis, quæ non ſolum iacentes: ſed & ambulantes ſic ſunt. </s>
                <s id="id.002916">Verſus
                  <lb/>
                enim humum omnes ventrem conuerſum habent, aliæ magis, aliæ
                  <lb/>
                minus modo ſimillimo infantium, qui manibus pedibuſque innixi, ſe
                  <lb/>
                mouent. </s>
                <s id="id.002917">Vnus cereopithecus proxime accedit ad hominis erectum
                  <lb/>
                ſtatum, diutiuſque ſtare vtcunque poteſt, & manum habet: ſed dißi­
                  <lb/>
                milem, vt in qua pollex non eſt reliquis digitis oppoſitus, nec
                  <foreign lang="el">a)nti/­
                    <lb/>
                  xeir,</foreign>
                proptereà dicitur à Galeno eſſe ridicula hominis imitatio. </s>
                <s id="id.002918">ab hoc
                  <lb/>
                enim ſitu pollex
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">i)/son du/natai tn=| o(/lh| xeiri/. </foreign>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002919">Cur omnes qui ſurgunt.]
                  <emph type="italics"/>
                Quærit hîc Ariſtoteles, cur ſur­
                  <lb/>
                gens de ſeßione neceſſario conſtituat angu­
                  <lb/>
                lum acutum ex tibia cum femore, vel ex
                  <lb/>
                thorace, ſeu ſpina cum femore, vt in ſeſ­
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                  <figure id="id.035.01.235.1.jpg" xlink:href="035/01/235/1.jpg" number="91"/>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                ſione ſit thorax A B, femur B C, tibia C
                  <lb/>
                D, anguli A B C & B C D recti. </s>
                <s id="id.002920">Ex hoc
                  <lb/>
                ſitu ad ſurgendum innitens neceſſe habet addu­
                  <lb/>
                cere C D ad C E, vel A B ad B F, vt è
                  <lb/>
                rectis A B C, B C D angulis, fiant acuti
                  <lb/>
                F B C, B C E.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002921">An quia quod æquale.]
                  <emph type="italics"/>
                Quæſtionem propoſitam ſoluit du­
                  <lb/>
                pliciter. </s>
                <s id="id.002922">Primo modo è cauſa quietis in ſeſsione
                  <expan abbr="perſeuerãte">perſeuerante</expan>
                , quandiu
                  <lb/>
                recti anguli conſeruantur. </s>
                <s id="id.002923">hic erit ſyllogiſmus.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002924">
                  <emph type="italics"/>
                Cauſa quietis perſeuerante fieri non poteſt ſurrectio, vt quæ mo­
                  <lb/>
                tio ſit.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>