Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Table of figures

< >
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.002954">
                  <pb xlink:href="035/01/237.jpg" pagenum="197"/>
                  <emph type="italics"/>
                tuat: vel thoracis vt cum
                  <lb/>
                femore, quia pedes rectà
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                  <figure id="id.035.01.237.1.jpg" xlink:href="035/01/237/1.jpg" number="92"/>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                ſub capite, aut ſaltem re­
                  <lb/>
                ctius: quam ante collocat,
                  <lb/>
                ſtationis magis eſt parti­
                  <lb/>
                ceps. </s>
                <s id="id.002955">Ad ſurrectionem igi­
                  <lb/>
                tur neceſſarij ſunt anguli
                  <lb/>
                acuti facti vel à thorace
                  <lb/>
                cum femoribus, vel à fe­
                  <lb/>
                moribus cum tibijs, vt diagrammate
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">a b g d</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                pro ſedente, &
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">e b
                    <lb/>
                  g z</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                pro ſurgente declaratur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002956">
                  <emph type="italics"/>
                Et hinc patet quod ſi thorace cum femore, & femore cum tibia
                  <lb/>
                ſimul anguli acuti fiant, facilius ſurgetur: & rurſus quantò an­
                  <lb/>
                guli illi erunt acutiores: tantò facilius ſurgetur: ſicque ſurgunt
                  <lb/>
                imbecilli, & conualeſcentes. </s>
                <s id="id.002957">Porrò ſurrectio è ſedente ad ſtandum
                  <lb/>
                declarata eſt angulis acutis indigere: ſurrectionem è iacente etiam
                  <lb/>
                indigere clarum eſt. </s>
                <s id="id.002958">Is enim qui iacet, vt ſurgat, & ſtet, quatuor
                  <lb/>
                acutos efficit, utroque brachio & latere: thorace & cruribus: fe­
                  <lb/>
                moribus & tibiis, vt ia­
                  <lb/>
                ceat A B G D. </s>
                <s>vt ſur­
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                  <figure id="id.035.01.237.2.jpg" xlink:href="035/01/237/2.jpg" number="93"/>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                gat A B thorax bra­
                  <lb/>
                chiorum in acutos con­
                  <lb/>
                formatorum adminiculo
                  <lb/>
                adducetur ad E B: ſic­
                  <lb/>
                que E B G erit acutus
                  <lb/>
                ex thorace & femoribus,
                  <lb/>
                & G D tibia adducetur in G F: ſicque erit acutus B G F.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002959">
                  <emph type="italics"/>
                Cæterum ſeßio, de qua hîc Aristoteles, eſt propriè dicta, & hanc
                  <lb/>
                Galenus cum ſecuritate eſſe dixit. </s>
                <s id="id.002960">Et ea maximè vtuntur, qui ſe­
                  <lb/>
                dentarias artes exercent. </s>
                <s id="id.002961">At tamen ſeßio latè ſumpta, fit ad angu­
                  <lb/>
                los acutos, vt cum ſella humilior eſt tibijs ſedentis, & ad obtuſos
                  <lb/>
                cum altior eſt. </s>
                <s id="id.002962">Vnde experientia notum eſt hominem quantò altius
                  <lb/>
                ſedet, tantò facilius ſurgere, quod tamen videtur repugnare prædi­
                  <lb/>
                ctis, cum obtuſi anguli longius ab ſint, etiam quam recti, ab acutis. </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>