Schott, Gaspar, Mechanica hydraulico-pneumatica. Pars I. Mechanicae Hydraulico-pnevmaticae Theoriam continet. , 1657

List of thumbnails

< >
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
< >
page |< < of 203 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="051/01/113.jpg" pagenum="82"/>
                <arrow.to.target n="fig20"/>
                <lb/>
              tunc enim, ait, ceſſabit fluxus ex A,
                <lb/>
              ſtabitque aqua in æquilibrio intra
                <lb/>
              AKC. </s>
              <s>Quòd non effluat aqua ex B,
                <lb/>
              clarum eſt, quia perpendiculum BD
                <lb/>
              brevius eſt quàm
                <expan abbr="perpendiculũ">perpendiculum</expan>
              DK,
                <lb/>
              ergò aqua DB non poteſt trahere a­
                <lb/>
              quam DK, & multò minùs
                <expan abbr="aquã">aquam</expan>
              DKA. </s>
              <s>
                <lb/>
              Quòd autem effluat ex A,
                <expan abbr="rationẽ">rationem</expan>
                <lb/>
              aſſignat, quia perdendiculum DK
                <lb/>
              longius eſt quàm perpendiculum AK;
                <lb/>
              ergo aqua DK fortiùs premit deor­
                <lb/>
              ſum verſus K, quàm aqua AK, ac
                <lb/>
              proinde aqua AK debet cedere, &
                <lb/>
              effluere ex A, ac ſequi tota reliqua
                <lb/>
              aqua, nè vacuum detur. </s>
              <s>Quòd de­
                <lb/>
              nique ceſſet fluxus aquæ ex A, quan­
                <lb/>
              do ſuperficies B pervenerit ad C,
                <lb/>
              rationem dat, quia tunc perpendicu­
                <lb/>
              la CK, AK, ſunt æqualia. </s>
            </p>
            <figure id="id.051.01.113.1.jpg" xlink:href="051/01/113/1.jpg" number="32"/>
            <p type="main">
              <s>Experentiâ tamen conſtat, in dicto caſu
                <expan abbr="nullã">nullam</expan>
              effluere aquam
                <lb/>
              ex Siphone AKDB, neque per os B, neque per os A. </s>
              <s>Rationem
                <lb/>
              adſigno, quia aqua quæ eſt in AKC, ita eſt librata, vt à poten­
                <lb/>
              tia quantumvis parva moveri, & ex vna parte attolli poſſit; qua­
                <lb/>
              re humido CD ſupra ſe poſito non reſiſtit. </s>
              <s>I am verò quoniam
                <lb/>
              perpendicula crurium DC, DB æqualia ſunt, aqua in C æquè
                <lb/>
              premitur ac in B; quare cùm nec infra B, nec infra C vllum
                <lb/>
              ſit impedimentum extrinſecum, præter aërem (iam enim oſten­
                <lb/>
              ſum eſt, aquam CKA non reſiſtere humido CD deſcendenti)
                <lb/>
              pariter ex A & B aqua deberet effluere; quod fieri non poteſt
                <lb/>
              absque vacuo. </s>
              <s>Patet ergo cur aqua conſiſtat. </s>
              <s>Dices, in hoc
                <lb/>
              diſcurſu committitur manifeſtus paralogiſmus; dividitur enim
                <lb/>
              mente crus DK in puncto C, & diſcurritur ac ſi realiter ibidem
                <lb/>
              eſſet facta diviſio; Natura non dividit aquam cruris DK in pun­
                <lb/>
              cto C, nec propter noſtras intellectuales diviſiones mutat </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>