Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Table of contents

< >
[11.] 3 DEFINITIO.
[12.] DECLARATIO.
[13.] 4 DEFINITIO.
[14.] DECLARATIO.
[15.] 5 DEFINITIO.
[16.] DECLARATIO.
[17.] NOTATO.
[18.] 6 DEFINITIO.
[19.] DECLARATIO.
[20.] 7 DEFINITIO.
[21.] DECLARATIO.
[22.] 8 DEFINITIO.
[23.] DECLARATIO.
[24.] 9 DEFINITIO.
[25.] DECLARATIO.
[26.] 10 DEFINITIO.
[27.] DECLARATIO.
[28.] 11 DEFINITIO.
[29.] DECLARATIO.
[30.] 12 DEFINITIO.
[31.] DECLARATIO.
[32.] 13 DEFINITIO.
[33.] 14 DEFINITIO.
[34.] DECLARATIO.
[35.] NOTATO.
[36.] *POSTVLATA.*
[37.] 1 POSTVLATVM.
[38.] 2 POSTVLATVM.
[39.] 3 POSTVLATVM.
[40.] DECLARATIO.
< >
page |< < (13) of 197 > >|
1313*DE* S*TATICÆ ELEMENTIS*.
DEMONSTRATIO.
1 MEMBRVM.
MH ex dato æquatur MG. utrique KM addito KH æquabitur MG
&
KM. ſubductoq́ue deinde hinc GK, inde KI (ex dato autem GK & KI
æqualia ſunt) KM &
KM reliqua æqualia erunt IH reliquo, eorundemq́ue
dimidia æqualia fuerint.
2 MEMBRVM.
MI ad KM & IL addito tota ML & IK æqualia erunt.
3 MEMBRVM.
Vt GI ad ſui dimidium KI: ſic IH ad ſui dimidium IL. & proportio-
ne alternatâ, ut GI ad IH:
ita KI ad IL, atqui KI æquatur ML juxta 2
membrum, &
IL ſegmento MK, juxta primum, ideoq́ue ut GI ad IH: ita
ML ad MK.
Atqui ut GI ad IH: ita corpus five gravitas EFDA ad
EFCB, itaque ut ponderoſior gravitas EFDA, ad leviorem EFCB:
ita
longior radius ML, ad breviorem MK.
OCcurrerit hic non nemo. Propoſitionĕ deſegmentis ejuſdem columnæ,
&
quidem æquabilis gravitatis à meeſſe demõſtratam, ignorari tamen an
veritas in aliis, &
variis ſegmentis ſigurarum irregularium, & materiæ inæqua-
bilis cadem futura ſit:
quapropter propoſitionis generalitatem ita dein-
ceps demonſtrabimus.
Iugum KL primi modi immotum manere ima-
ginemur, ſegmentum autem EFDA demitti, lineâ è gravitatis centro edu-
ctâ ſuſpenſum è puncto K, reliquumq́ue ſe-
13[Figure 13] gmentum EFCB conſimiliter depreſſum
è gravitatis centro L ſuſpendi, ſegmen-
tumq́ue EFCB ab EFDA diſtare, &
ſi-
tum corũ eſſe qualem diagramma exhibet.
Quando corpus primi modi ex anſa MN
penderet, ſegmenta EFCB &
EFDA
ſitu æquipondia erant:
neque in ſecundo
pondus EFDA depreſſius altero, plus mi-
núsve gravitatis quam in primo adſert jugo
KL, ex 3 poſtulati ſententiâ.
Neque EFCB pondus ſecundi modi plus gra-
vitatis jugo adfert quam prius.
Quapropter gravitates tam primi, quàm ſecun-
di modi eædem manent, jugiq́ue ſitus idem qui erat prius.
ideoq́ue EFDA
&
EFCB ſitu æquilibria. ſegmentaq́ue columnæ tam diviſa, quam conjun-
cta fitu æquipondia, atque radii eandem rationem, quam habuerunt, reti-
nent.
Hoc probato, corpora EFDA & EFCB ſe-
14[Figure 14] cundi modi aliter premendo ſingendoq́ue figure-
mus (materiam ceream, argillaceam, aliamve tra-
ctabilem eſſe ponamus) ut EFDA &
EFCB
modi ſecundi, EFDA &
EFCB fiant tertii;
KL jugum eundem poſitum ſervare, radiosq́ue
ML, &
KM eandem rationem manifeſtum eſt,
ideoq́ue EFDA &
EFCB ſitu æquilibria ma-
nere conſequens eſt, quia manente materiâ, muta-
tio ſormæ mutationem gravitatis non adfert.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index