Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorum, 1604

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/045.jpg" pagenum="37"/>
              trum grauitatis. </s>
              <s>Si enim non eſt, erit aliud, eſto G: &
                <lb/>
              iunctatur EG, producatur ad partes G, in infinitum vſ­
                <lb/>
              que ìn F. </s>
              <s>Quoniam igitur E, eſt centrum grauitatis vnius
                <lb/>
              partis AC, & G, totius AB; erit reliquæ partis CD, in
                <lb/>
              linea GF centrum grauitatis: ſed & in puncto E; eiuſ­
                <lb/>
              dem igitur magnitudinis AB, duo centra grauitatis erunt.
                <lb/>
              </s>
              <s>Quod fieri non poteſt; totius igitur AB, erit centrum gra
                <lb/>
              uitatis idem E. </s>
              <s>Manifeſtum eſt igitur propoſitum. </s>
            </p>
            <p type="head">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              PROPOSITIO XIX.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Omnis trianguli rectilinei idem eſt centrum
                <lb/>
              grauitatis, & figuræ. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Sit triangulum rectilineum ABC, cuius centrum G.
                <lb/>
              </s>
              <s>Dico G, eſse centrum grauitatis trianguli ABC. </s>
              <s>Si enim
                <lb/>
              fieri poteſt, ſit aliud punctum N, centrum grauitatis trian
                <lb/>
              guli ABC, & per punctum G, ducantur rectæ AF, BD,
                <lb/>
              CE, & DHE, ERF, FKD,
                <emph type="italics"/>
              K
                <emph.end type="italics"/>
              LH, & NG. </s>
              <s>Quo­
                <lb/>
              niam igitur quæ ab angulis A, B, C, ductæ ſunt rectæ
                <lb/>
              lineæ per G, ſecant bifariam latera AB, BC, CA; erit
                <lb/>
              triangulum EDF, ſimile triangulo ABC, ob latera pa­
                <lb/>
              rallela vt ſunt EF, AC. </s>
              <s>Et quoniam triangulum EDF,
                <lb/>
              dimidium eſt cuius vis trium parallelogrammorum AF,
                <lb/>
              BD, CE, æqualia inter ſe erunt ea parallelogramma
                <lb/>
              omnifariam ſumpta, quorum centra grauitatis H, K, R;
                <lb/>
              intelligantur autem tria parallelogramma AF, BD, CE,
                <lb/>
              diſtincta penitus, ita vt inter ſe congruant ſecundum tria
                <lb/>
              triangula DEF, inter ſe congruentia: trium igitur trian
                <lb/>
              gulorum DEF, inter ſe congruentium & centra grauita­
                <lb/>
              tis inter ſe congruent in puncto M. </s>
              <s>Quoniam igitur in­
                <lb/>
              ter duas parallelas EF, KH, ſecant ſe rectæ lineæ FH,
                <lb/>
              LR, in puncto G; erit vt FG, ad GH, ita RG, ad GL; </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>