Agricola, Georg - De re metallica Libri XII, Quibus Officia, Instrumenta, Machinae, ac omnia ...

Table of figures

[Figure 11]

Page: 127

[Figure 12]

[Figure 13]

[Figure 14]

[Figure 15]

[Figure 16]

[Figure 17]

[Figure 18]

[Figure 19]

[Figure 20]

[Figure 21]

[Figure 22]

[Figure 23]

[Figure 24]

[Figure 25]

[Figure 26]

[Figure 27]

[Figure 28]

[Figure 29]

[Figure 30]

[Figure 31]

[Figure 32]

[Figure 33]

[Figure 34]

[Figure 35]

[Figure 36]

[Figure 37]

[Figure 38]

[Figure 39]

[Figure 40]

Quæ ſi cuncta uelim tenui percurrere uerſu,
Ante alium reuehat Memnonis orta diem.

Poſtremus labor eſt, concretos diſcere ſuccos,
Quos fert innumeris Teutona terra locis.

Quo ſal, quo nitrum, quo pacto fiat alumen,
Vſibus artificis cùm parat illa manus:

Nec non chalcantum, sulfur, fluidumque bitumen,
Maſſaque quo uitri lenta dolanda modo.

Suſcipit hæc hominum mirandos cura labores,
Pauperiem uſque adeo ferre famemque graue eſt,

Tantus amor uictum paruis extundere natis,
Et patriæ ciuem non dare uelle malum.

Nec manet in terræ foſſoris merſa latebris
Mens, ſed fert domino uota precesque Deo.

Munificæ expectat, ſpe plenus, munera dextræ,
Extollens animum lætus ad aſtra ſuum.

Diuitias CHRISTVS dat noticiamque fruendi,
Cui memori grates pectore ſemper agit.

Hoc quoque laudati quondam fecere Philippi,
Qui uirtutis habent cum pietate decus.

Huc oculos, huc flecte animum, ſuauiſſime Lector,
Auctoremque pia noſcito mente Deum.

AGRICOLAE hinc optans operoſo fauſta labori,
Laudibus eximij candidus eſto uiri.

Ille ſuum extollit patriæ cum nomine nomen,
Et uir in ore frequens poſteritatis erit.

Cuncta cadunt letho, ſtudij monumenta uigebunt,
Purpurei donec lumina ſolis erunt.

Table of figures

Text layer

Text normalization

Search