Agricola, Georg, De re metallica Libri XII, Quibus Officia, Instrumenta, Machinae, ac omnia ..., 1556
page |< < of 599 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10018">
            <p id="N1F57F" type="main">
              <s id="N1F5C6">
                <pb pagenum="457" xlink:href="001/01/467.jpg"/>
              pedes quadraginta, alta tres: tum uenæ ex his caſtellis euectæ conijciantur
                <lb/>
              in alia caſtella, & aquis, denuo in eo deriuatis, atque puerorum
                <expan abbr="impubiũ">impubium</expan>
              uri­
                <lb/>
              nis ſuperfuſis
                <expan abbr="cõmoueantur">commoueantur</expan>
              perticis: quod dilutum turbinibus extractis ea
                <lb/>
              dem lacuna excipiat: ſiue uerò hæc, ſiue lacus dilutum contineat paucis poſt
                <lb/>
              diebus exanclatum canaliculis infundatur in plumbeas cortinas quadran­
                <lb/>
              gulas, & in eis coquatur, donec multo
                <expan abbr="maximã">maximam</expan>
              aquæ partem exhalarit, atque
                <lb/>
              terra ab eo ſecreta fuerit: quæ in fundo cuiuſque cortinæ reſidens pinguis eſt
                <lb/>
              & aluminoſa, ac ex minimis cruſtis conſtare ſolet: in quibus non raro candi
                <lb/>
              diſſimus & leuiſſimus amianti, uel lapidis ſpecularis puluis ineſt. </s>
              <s id="N1F5FE">Tum diui
                <lb/>
              tum farinæ ſimile uidetur. </s>
              <s id="N1F603">Sunt qui modice coctum effundunt in cupam, ut
                <lb/>
              limpidum & purum fiat: deinde in cortinam refuſum recoquunt, uſque
                <expan abbr="">dum</expan>
              fa
                <lb/>
              rinæ ſimile euadat: utro modo ſpiſſatum fuerit, mox transfundatur in uaſa
                <lb/>
              lignea, in terra defoſſa, ut refrigeſcat: deinde refrigeratum effundatur in cu­
                <lb/>
              pas, in quibus ſurculi recti & tranſuerſarij ſunt incluſi, ad quos adhæreſcens
                <lb/>
              denſatur in alumen: fiuntque cubi parui, & candidi, & translucidi: qui in hy­
                <lb/>
              pocauſtis repoſiti ſiccentur. </s>
              <s id="N1F616">Si uenæ aluminoſæ atramenti ſutorij participi,
                <lb/>
              cum aquis dilueretur, urinæ ſuperfuſæ non fuerint, eas in dilutum
                <expan abbr="limpidũ">limpidum</expan>
              ,
                <lb/>
              & purum, cùm recoquitur, infundere neceſſe eſt. </s>
              <s id="N1F621">Ipſæ enim atramentum ſu­
                <lb/>
              torium ab alumine
                <expan abbr="ſeparãt">ſeparant</expan>
              : quo modo illud in fundo cortinæ ſubſidet, hoc
                <lb/>
              ſupernatat: utrunque ſeorſum effundere conuenit, in uaſa minora, & ex his in
                <lb/>
              cupas, ut ſpiſſetur. </s>
              <s id="N1F62E">Si uerò, dum dilutum recoquitur, ſeparata non fuerint,
                <lb/>
              mox ex minoribus uaſis infundatur in maiora, eaque
                <expan abbr="cõcludantur">concludantur</expan>
              : in quibus
                <lb/>
              item atramentum ſutorium ſeparatum ab alumine concreſcit: utrunque exci­
                <lb/>
              ſum, & in hypocauſto ſiccatum diuendatur dilutum, quod in uaſis & cupis
                <lb/>
              non concreuit, in cortinam refuſum recoquatur: ſed terra, quæ in fundo cu­
                <lb/>
              iuſque cortinæ reſedit, ablata in caſtello unà cum uenis, denuo aqua & urina
                <lb/>
              diluatur. </s>
              <s id="N1F641">At terra, quæ in caſtellis diluto, poſtquam effluxit; ſuperfuit ege­
                <lb/>
              ſta & coaceruata quotidie, rurſus magis ac magis fit aluminoſa, non aliter
                <lb/>
              atque terra, ex qua halinitrum fuit confectum, ſuo ſucco plenior fit: quare de­
                <lb/>
              nuo in caſtella conijcitur, & aquæ affuſæ ea percolantur.</s>
            </p>
            <p id="N1F64A" type="caption">
              <s id="N1F64C">C
                <emph type="italics"/>
              aſtella
                <emph.end type="italics"/>
              A. P
                <emph type="italics"/>
              erticæ
                <emph.end type="italics"/>
              B. T
                <emph type="italics"/>
              urbo
                <emph.end type="italics"/>
              C. L
                <emph type="italics"/>
              acus
                <emph.end type="italics"/>
              D. L
                <emph type="italics"/>
              acuna
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              E. C
                <emph type="italics"/>
              analiculus
                <emph.end type="italics"/>
              F. C
                <emph type="italics"/>
              ortina plumbea
                <emph.end type="italics"/>
              G. V
                <emph type="italics"/>
              aſa lignea in
                <lb/>
              terra defoſſa
                <emph.end type="italics"/>
              H. C
                <emph type="italics"/>
              upa in qua ſurculi incluſi ſunt
                <emph.end type="italics"/>
              I.</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>