48377LIBER II.
ignium euomitio cõtingit aperium eſt.
Etenim hanc eſſe
cauſam ignium, qui in terra fieri ſolẽt, arbitrandũ eſt: nẽpe
ſpiritus colliſi incenſionem, diſcerpto prius in exigua fru=
ſta aëre. Quòd autem fpiritus ſub terram fluant, argu=
mento uelid eſſe poteſt, quod circa haſce inſuias fieri ſolet.
cauſam ignium, qui in terra fieri ſolẽt, arbitrandũ eſt: nẽpe
ſpiritus colliſi incenſionem, diſcerpto prius in exigua fru=
ſta aëre. Quòd autem fpiritus ſub terram fluant, argu=
mento uelid eſſe poteſt, quod circa haſce inſuias fieri ſolet.
Cùm enim flaturus eſt Auſter, prius quam cœperit, de=
nuntiat: nam loca ea, è quibus illæ flãmarũ eruptiones fiũt,
reſonare ſolent: quòd è longinquo propelli iam mare cœ=
perit, & ab eo id quod è terra efflaturum eſt, rurſum intrò
cõpellatur. Quà autem accedit, hàc ſonum ſine motu facit,
tum propter locorũ amplitudinem (nã intrò ſubiens in im=
menſum diffunditur) tum propter aëris repulſi exiguita=
tem. Præterea Solis caligo, & obſcuritas ſine nube proue=
niens, & uenti tranquillitas, atq; frigus acre, quæ nonnun=
quam ante matutinos terræ motus accidere ſolent: cauſæ
prædictæ indicio ſunt. Nã & Solẽ caliginoſum, obſcurũq́;
fieri, & cùm dies instat, atq; diluculũ appetit, trãquillita=
tem, atq; frigus oboriri, incipiente cõdi in uenas terræ ſpi=
ritu, qui uim diſſoluẽdi, diſcernẽdiq́; aërem obtinet, neceſ=
ſum eſt. Quandoquidẽ tranquillitas parte plurima (quẽ=
admodũ etiã prius diximus) accidit: quia ſpiritus intrò ue=
luti refluit. Et magis, ante maiuſculos motus. Nã ſpiritu
cùm nó partim intrò, partim extrà distrahitur, ſed uniuer=
ſus cõditur: neceſſariò accidit ut plus roboris, ac uiriũ ha=
beat. Frigus uerò ppterea quòd exhalatio, quæ per ſe ſua=
pte natura calida eſt, intrò cõuertitur. Nõ uidẽtur aũt uẽti
eſſe calidi périnde ut neq; ſpiritus ille, qui per os efflari ſo=
let: quoniã aerem mouẽt, qui uapore frigido, eoq́; multo re=
fertus eſt. is enim è {pro}pinquo ꝗaẽ calidus eſt, qualis etiã eſt
cùm exhalamus, uerùm {pro}pter exiguitatẽ non æquè
nuntiat: nam loca ea, è quibus illæ flãmarũ eruptiones fiũt,
reſonare ſolent: quòd è longinquo propelli iam mare cœ=
perit, & ab eo id quod è terra efflaturum eſt, rurſum intrò
cõpellatur. Quà autem accedit, hàc ſonum ſine motu facit,
tum propter locorũ amplitudinem (nã intrò ſubiens in im=
menſum diffunditur) tum propter aëris repulſi exiguita=
tem. Præterea Solis caligo, & obſcuritas ſine nube proue=
niens, & uenti tranquillitas, atq; frigus acre, quæ nonnun=
quam ante matutinos terræ motus accidere ſolent: cauſæ
prædictæ indicio ſunt. Nã & Solẽ caliginoſum, obſcurũq́;
fieri, & cùm dies instat, atq; diluculũ appetit, trãquillita=
tem, atq; frigus oboriri, incipiente cõdi in uenas terræ ſpi=
ritu, qui uim diſſoluẽdi, diſcernẽdiq́; aërem obtinet, neceſ=
ſum eſt. Quandoquidẽ tranquillitas parte plurima (quẽ=
admodũ etiã prius diximus) accidit: quia ſpiritus intrò ue=
luti refluit. Et magis, ante maiuſculos motus. Nã ſpiritu
cùm nó partim intrò, partim extrà distrahitur, ſed uniuer=
ſus cõditur: neceſſariò accidit ut plus roboris, ac uiriũ ha=
beat. Frigus uerò ppterea quòd exhalatio, quæ per ſe ſua=
pte natura calida eſt, intrò cõuertitur. Nõ uidẽtur aũt uẽti
eſſe calidi périnde ut neq; ſpiritus ille, qui per os efflari ſo=
let: quoniã aerem mouẽt, qui uapore frigido, eoq́; multo re=
fertus eſt. is enim è {pro}pinquo ꝗaẽ calidus eſt, qualis etiã eſt
cùm exhalamus, uerùm {pro}pter exiguitatẽ non æquè