Aristoteles
,
Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 13
>
[Figure 11]
Page: 543
[Figure 12]
Page: 639
[Figure 13]
Page: 680
<
1 - 13
>
page
|<
<
(6)
of 760
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
xml:id
="
echoid-div7
"
type
="
section
"
level
="
1
"
n
="
6
">
<
p
style
="
it
">
<
s
xml:id
="
echoid-s152
"
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
6
"
file
="
012
"
n
="
12
"
rhead
="
ARIST. PHYSICORV M
"/>
non poteſt, abſurdum oporteat appellare.) </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s153
"
xml:space
="
preserve
">Nihil enim cæ-
<
lb
/>
terorũ præter ſubstantiam, ſeparatum eſſe poteſt: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s154
"
xml:space
="
preserve
">uniuerſa
<
lb
/>
enim hæc, de ſubiecto dicuntur, de ſubstantia quidem ipſa.</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s155
"
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
style
="
it
">
<
s
xml:id
="
echoid-s156
"
xml:space
="
preserve
">Atqui Meliſſus id, quod eſt infinitũ, aſſerit eſſe. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s157
"
xml:space
="
preserve
">Id ergo,
<
lb
/>
quod eſt, quantitas eſt quædã: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s158
"
xml:space
="
preserve
">infinitum enim, in quantitate
<
lb
/>
nimirũ eſt. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s159
"
xml:space
="
preserve
">Substãtia autẽ infinita, aut qualitas, aut affectus
<
lb
/>
infinitus eſſe non poteſt, niſi per accidẽs, ſi ſimul & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s160
"
xml:space
="
preserve
">quãta
<
lb
/>
ſint quædã: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s161
"
xml:space
="
preserve
">infiniti nanq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s162
"
xml:space
="
preserve
">ratio quãtitate utitur, nõ ſubstan
<
lb
/>
tia, non qualitate. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s163
"
xml:space
="
preserve
">Si igitur & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s164
"
xml:space
="
preserve
">ſubſtantia ſit, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s165
"
xml:space
="
preserve
">quantitas,
<
lb
/>
id quidẽ eſt, non unum, ſed duo eſſe uidentur: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s166
"
xml:space
="
preserve
">ſin uerò ſit ſo-
<
lb
/>
lùm ſubstantia, infinitum ſanè non eſt, neq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s167
"
xml:space
="
preserve
">magnitudinem
<
lb
/>
ullam habebit: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s168
"
xml:space
="
preserve
">erit enim quantitas quædam. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s169
"
xml:space
="
preserve
">Præterea cùm
<
lb
/>
multipliciter & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s170
"
xml:space
="
preserve
">ipſum unũ, ſicut & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s171
"
xml:space
="
preserve
">id quod eſt, dici ſoleat,
<
lb
/>
conſiderandum eſt quonam modo ipſum uniuerſum, unum
<
lb
/>
aſſerunt eſſe. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s172
"
xml:space
="
preserve
">Atq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s173
"
xml:space
="
preserve
">unum dicitur, partim continuũ ipſum,
<
lb
/>
partim indiuiſibile, partim ea, quorum eadem, atq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s174
"
xml:space
="
preserve
">una eſt
<
lb
/>
ratio: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s175
"
xml:space
="
preserve
">ut temetum, ac uinum. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s176
"
xml:space
="
preserve
">Si igitur eſt continuum ipſum
<
lb
/>
unum, multa profectò eſt: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s177
"
xml:space
="
preserve
">continuũ enim, in in finitũ eſt di-
<
lb
/>
uiſibile. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s178
"
xml:space
="
preserve
">Existit autem dubitatio de parte, ac toto, non ad
<
lb
/>
ſermonem fortaßis accommodata, ſed per ipſam conſide-
<
lb
/>
randa: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s179
"
xml:space
="
preserve
">utrum unum, an plura ſint partes, atque totum? </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s180
"
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s181
"
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
quo pacto ſint unum, uel plura: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s182
"
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s183
"
xml:space
="
preserve
">ſi ſint plura quonã
<
unsure
/>
mo-
<
lb
/>
do ſint plura? </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s184
"
xml:space
="
preserve
">Et de partibus non cõtinuis, eadẽ ſunt quæ-
<
lb
/>
renda. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s185
"
xml:space
="
preserve
">Et ſi utraque pars, et ipſum totum ſint unum perin-
<
lb
/>
de atque indiuiſibile, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s186
"
xml:space
="
preserve
">ipſæ profectò partes unum iden-
<
lb
/>
tidem erunt. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s187
"
xml:space
="
preserve
">Atqui ſi unum eſt ut indiuiſibile, nulla ſa-
<
lb
/>
nè quantitas, nulla qualitas erit. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s188
"
xml:space
="
preserve
">Neque igitur infinitum eſt
<
lb
/>
id quod eſt, ut dicit Meliſſus: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s189
"
xml:space
="
preserve
">neque finitum, ut Parmenides
<
lb
/>
aſſerit. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s190
"
xml:space
="
preserve
">Ipſe nanque finis eſt (ut patet) indiuiſibile, non
<
lb
/>
ipſum finitum. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s191
"
xml:space
="
preserve
">At uerò ſi omnia, quæ ſunt, ratione ſunt
<
unsure
/>
</
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>