CAP. III.
_PO_ſt hæc dicamus, quid eſt ſimul eſſe, &
ſeorſum, &
11Poftquã Āri-
ftot. diuiſit mu
tationẽ, & mo-
tum in ſuas ſpe
cies, hîc deter-
minat de vnitæ
te & cõtrarie-
tate motus it@
ſuas ſpecies. quid tãgere, & quid inter, & quid demceps, & quid
hærẽs, & continuũ, & quibus horũ unumquodq; cõpetere
aptũ eſt. Simul igitur ea loca dicuntur eſſe, quæ uno in lo-
co ſunt primo. Seorſum autẽ ea, quæ in diuerſis ſunt locis.
Ea dicũtur tangere, quorũ extrenia ſunt ſimul. Id eſt inter,
ad quod prius accedere aptũ eſt id, quod mutatur, quàm ad
id in quod ultimũ mutatur, ſecũdùm naturã cõtinuè ſubiens
mutationẽ: atq; hoc, eſt in minimis tribus. Eſt enim ultimũ
mutationis, cõtrariũ ipſum. Cõtinuè autẽ id mouetur, quod
nihil, aut perparũ rei, nõ tẽporis intermittit: nibil enim in-
tercapedo tẽporis prohibet: fieriq́; põt, ut poſt primã fidiũ
ultima cõtinuò ſonet, ſed rei, in qua mouetur. Atq; hoc, et in
motu, qui loco accõmodatur, & in cæteris motionibus pa-
tet. Cõtrariũ autẽ id eſt in loco, quod plurimũ recta linea
distat: minima enim, eſt finita, & finitũ mẽſura. Deinceps
id eſt inter, quod post principiũ, aut poſitione, aut forma,
aut aliquo alio definitũ, et id ad quod deinceps dicitur eſſe,
nihil eorũ cadit, quæ in eodẽ genere ſunt: ut linea ad lineã,
uel lineæ: aut unitas ad unitatem, uel unitates: aut domus ad
domum. Nibil uerò prohibet inter ipſa quippiã aliud eſſe:
quod enim deinceps eſt, ad quippiã eſt deinceps, & eſt quid
posterius illo: nõ enim ipſum unũ ad duo, ut calendæ ad no
nas, ſed hæc ad illa deinceps ſunt. Hærens autẽ id eſt, quod
deinceps eſt atq; inſup tangit. Quoniã autẽ omnis
11Poftquã Āri-
ftot. diuiſit mu
tationẽ, & mo-
tum in ſuas ſpe
cies, hîc deter-
minat de vnitæ
te & cõtrarie-
tate motus it@
ſuas ſpecies. quid tãgere, & quid inter, & quid demceps, & quid
hærẽs, & continuũ, & quibus horũ unumquodq; cõpetere
aptũ eſt. Simul igitur ea loca dicuntur eſſe, quæ uno in lo-
co ſunt primo. Seorſum autẽ ea, quæ in diuerſis ſunt locis.
Ea dicũtur tangere, quorũ extrenia ſunt ſimul. Id eſt inter,
ad quod prius accedere aptũ eſt id, quod mutatur, quàm ad
id in quod ultimũ mutatur, ſecũdùm naturã cõtinuè ſubiens
mutationẽ: atq; hoc, eſt in minimis tribus. Eſt enim ultimũ
mutationis, cõtrariũ ipſum. Cõtinuè autẽ id mouetur, quod
nihil, aut perparũ rei, nõ tẽporis intermittit: nibil enim in-
tercapedo tẽporis prohibet: fieriq́; põt, ut poſt primã fidiũ
ultima cõtinuò ſonet, ſed rei, in qua mouetur. Atq; hoc, et in
motu, qui loco accõmodatur, & in cæteris motionibus pa-
tet. Cõtrariũ autẽ id eſt in loco, quod plurimũ recta linea
distat: minima enim, eſt finita, & finitũ mẽſura. Deinceps
id eſt inter, quod post principiũ, aut poſitione, aut forma,
aut aliquo alio definitũ, et id ad quod deinceps dicitur eſſe,
nihil eorũ cadit, quæ in eodẽ genere ſunt: ut linea ad lineã,
uel lineæ: aut unitas ad unitatem, uel unitates: aut domus ad
domum. Nibil uerò prohibet inter ipſa quippiã aliud eſſe:
quod enim deinceps eſt, ad quippiã eſt deinceps, & eſt quid
posterius illo: nõ enim ipſum unũ ad duo, ut calendæ ad no
nas, ſed hæc ad illa deinceps ſunt. Hærens autẽ id eſt, quod
deinceps eſt atq; inſup tangit. Quoniã autẽ omnis