Aristoteles - Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Table of contents

[231.] CAP. XI.

[232.] CAP. XII.

[233.] Nullum animal ortus occaſusq́; particeps ex vno elemento conſtitui poſſe, & alia quædam. CAP. XIII.

[234.] LIBRORVM TRIVM ARISTO-TELIS DE ANIMA FINIS.

[235.] ARISTOTE-LIS STAGI RITAE,

[236.] Franciſco V atablo interprete.

[237.] LVGDVNI, A pud T heobaldum Paganum. M. D. XLVII.

[238.] ARISTOTE-LIS DE SENSV ET SEN-SILI LIBER VNVS. Franciſco Vatablo interprete.

[239.] CAP. I.

[240.] CAP. II.

[241.] CAP. III.

[242.] CAP. IIII.

[243.] CAP. VI.

[244.] CAP. VII.

[245.] DE MEMORIA ET REMINISCENTIA ARISTOTE LIS LIBER. Franciſco Vatablo interprete.

[246.] CAP. I.

[247.] CAP. II.

[248.] DE SOMNO ET VIGILIA LIBER. _Franciſco V atablo interprete._

[249.] CAP. I.

[250.] CAP. II.

[251.] CAP. III.

[252.] FINIS.

[253.] DE INSOMNIIS LIBER ARISTO-TELIS. Franciſco Vatablo interprete.

[254.] CAP. I.

[255.] CAP. II.

[256.] CAP. III.

[257.] FINIS.

[258.] DE DIVINATIONE PER SOMNIVM LIBER. Franciſco Vatablo interprete.

[259.] CAP. I.

[260.] FINIS. DE LONGIT VDINE ET BREVITATE VITAE LIBER. Franciſco Vatablo interprete.

23412ARIST. DE COELO Si igitur æqualia eſſent, motus ipſorum nõ eſſet. Si alterum
ſuperaret, alter profectò non eſſet. Quare ſiutraq; eſſent,
frustra ſanè corpus alterum eſſet, ſuum nõ ſubiens motum:
frustra enim calceum eum dicimus eſſe, cuius uſus non eſt.
At Deus & Natura nibil prorſus faciunt frustra.

Diſſerendum eſſe, an corpus ſit infinitũ quoddam: quod nullum
ſit ſtatuendum infinitũ ne{que} ſimplex, ne{que} cõpoſitum: quodq́;
corpus nullum circulo motum infinitum poſsit eſſe.

CAP. V.

_V_Erùm ubi hæc ſatis emerſerunt, de reliquis conſidere
11Hîc determi_
nat Āriſt. de ſi_
nitate vniuer ſi,
ſecundum ma_
gnitudinem. mus oportet. Atq; primò cõſider andum eſt, utrum
ſit corpus quippiam infinitũ ut cõplures antiquorum pu-
tarunt, an idipſum unum quid ſit eorum, quæ fieri nequeũt:
hoc enim, an illo modo res ſeſe habeat, non parũ, ſed totum
ad ueritatis cõtemplationem utrique refert: etenim hoc ferè
contrarietatũ omnium hiſce qui de natura tota aliquid di-
xerunt, principium, & fuit, & fieri ſanè poteſt: ſiquidem
& paruus exitus à ueritate, fit hiſce qui exorbitauerunt, ſi
longè progrediantur, decies millies maior, ueluti ſi quiſpiã
magnitudinem aliquam minimam dixerit eſſe: hic enim mi-
nima magnitudine introducta, maximas rerum mathema-
ticarum utiq; dimouebit. Atq; huius cauſa eſt, principium
ui maius, quàm magnitudine eſſe. Idcirco quod in princi-
pio paruum eſt, id in fine ualde magnum emergit. Infinitũ
autem, & principĳ uim, & quantitatis maximam habet.
Quare non eſt abſur dum, neque egreditur rationẽ, admira
bilem differentiã eſſe ex infiniti poſitione, ſi quiſpiam ſum-
pſerit infinitum corpus in ratione rerum quippiin eſſe.
Quamobrem à principio repetentes, de ipſo dicamus opor
tet. Omne itaque corpus, aut ſimplex, aut compoſitum
eſſe neceſſe eſt. Quare & infinitum ipſum, aut ſimplex,

Text layer

Text normalization

Search