2620SIM. PORTII PRAEFATIO
quiddam, per quod apparet corpus, Pythagoræ opi-
nionem ſignificauit. rurſus, cum ait eſſe perſpicui ter
minum, diaphani motiuum, Platonem ni fallor in-
nuit: vt verbis ſolùm inter ſe diſsidere dicas, cùm re-
ipſa non diſcrepent. His ita declaratis, haud diffici-
le opinor fore, reperire, quibus modis rationes eo-
rum qui colores ſuperficies eſſe ſenſerunt, conuella-
mus: cùm dixerimus ſuperficiem non apparere, niſi
per colorem: & niſi colore illuſtrata appareat, fortaſ-
ſe non verè eſſe dicendum ſuperficiem, ſed vltimum
& planum. Eadem facilitate, & eas deſtruemus, quę
ſtatuunt, colores eſſe lumina. eſt enim aliquod lu-
men, ſed non verè; cum verum lumen ſit actus inter-
minati diaphani. Cæterum quod claritatem quan-
dam & lucem afferant, præcipuè, quæ ſunt magis per
ſpicua, cuiuſmodi ſunt alba & candicantia: dici qua-
dantenus merentur lumina, cum moueant & exa-
cuant ipſum diaphanum. cuius rei ſignum erit, quod
parietes afficiantur ab ipſo medio, colore rerum co-
loratarum. Ad id verò, quod pro Platone obiicieba
tur nobis, quod lumen erat ratio, & de eſſentia colo-
ris; dici poteſt, lumen extremam perfectionem largi-
giri coloribus; efficeréq. vt actu moueant medium &
diaphanum: ipſum tamen eſſe coloris vt vtar verbis
illorum, & actus primus, ab ipſo corpore quatenus
perſpicuo proficiſcitur. quare erunt lumen per par-
ticipationem, hoc eſt, mutuatur à lumine aliquam
perfectionem. Aut dicere licet, quod paulò antè re-
ſpondimus colorem eſſe aliquod lumen, cum efficiat
apparentiam. Alexandri porrò ſententia, ſatis iam
fuit enucleata, vt fruſtra hoc loco repeteretur. Po-
ſtremò, ſi quis proteruius inſtet lumen ſua varietate
colores quoque euariare; eſſe igitur cauſam
nionem ſignificauit. rurſus, cum ait eſſe perſpicui ter
minum, diaphani motiuum, Platonem ni fallor in-
nuit: vt verbis ſolùm inter ſe diſsidere dicas, cùm re-
ipſa non diſcrepent. His ita declaratis, haud diffici-
le opinor fore, reperire, quibus modis rationes eo-
rum qui colores ſuperficies eſſe ſenſerunt, conuella-
mus: cùm dixerimus ſuperficiem non apparere, niſi
per colorem: & niſi colore illuſtrata appareat, fortaſ-
ſe non verè eſſe dicendum ſuperficiem, ſed vltimum
& planum. Eadem facilitate, & eas deſtruemus, quę
ſtatuunt, colores eſſe lumina. eſt enim aliquod lu-
men, ſed non verè; cum verum lumen ſit actus inter-
minati diaphani. Cæterum quod claritatem quan-
dam & lucem afferant, præcipuè, quæ ſunt magis per
ſpicua, cuiuſmodi ſunt alba & candicantia: dici qua-
dantenus merentur lumina, cum moueant & exa-
cuant ipſum diaphanum. cuius rei ſignum erit, quod
parietes afficiantur ab ipſo medio, colore rerum co-
loratarum. Ad id verò, quod pro Platone obiicieba
tur nobis, quod lumen erat ratio, & de eſſentia colo-
ris; dici poteſt, lumen extremam perfectionem largi-
giri coloribus; efficeréq. vt actu moueant medium &
diaphanum: ipſum tamen eſſe coloris vt vtar verbis
illorum, & actus primus, ab ipſo corpore quatenus
perſpicuo proficiſcitur. quare erunt lumen per par-
ticipationem, hoc eſt, mutuatur à lumine aliquam
perfectionem. Aut dicere licet, quod paulò antè re-
ſpondimus colorem eſſe aliquod lumen, cum efficiat
apparentiam. Alexandri porrò ſententia, ſatis iam
fuit enucleata, vt fruſtra hoc loco repeteretur. Po-
ſtremò, ſi quis proteruius inſtet lumen ſua varietate
colores quoque euariare; eſſe igitur cauſam
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib