Ibn-al-Haitam, al-Hasan Ibn-al-Hasan; Witelo; Risner, Friedrich, Opticae thesavrvs Alhazeni Arabis libri septem, nunc primùm editi. Eivsdem liber De Crepvscvlis & Nubium ascensionibus. Item Vitellonis Thuvringopoloni Libri X. Omnes instaurati, figuris illustrati & aucti, adiectis etiam in Alhazenum commentarijs, a Federico Risnero, 1572

List of thumbnails

< >
771
771 (469)
772
772 (470)
773
773 (471)
774
774 (472)
775
775 (473)
776
776 (474)
777
777
778
778
< >
page |< < (472) of 778 > >|
Virgæ dicuntur extenſiones radiorũ per nubes, quæ uulgo dicuntur funes tentorij. Interpoſita
enim
nube aliqua aquoſa inter ſolem & uiſus noſtros fit refractio radiorũ ſolariũ ad uiſum:
& hoc
accidit
in medio ſecundi diaphani.
Et ob hoc quandoq; ibi uidentur iridis colores ſecundũ quaſdã
lineas
rectas protenſæ, quòd habeant quandam ſubtiliorẽ & quandam groſsiorẽ conſiſtentiam,
in
quibus permixtũ ſolis lumen phantaſiam coloris in ipſis facit.
Potior tamen in his cauſſa eſt ad-
mixtio
umbrarũ, quæ diuerſimodè immixtę lumini colores diuerſos uiſibus repræſentant.
Et quia
radius
ſolis perpen dicularis ſuper ſuperficiẽ nubis penetrat nubẽ, & ad uiſus non reflectitur:
ideo
nubes
in medio alba & incolorata uidetur:
& ſol per illã uiſus uidetur ſine figura, ſed in colore puni
ceus
aut colorẽ aliũ habens:
ſol enim per conſiſtentiã nubis groſsiorẽ & caliginoſam aliũ & alium
præſentat
uiſibus colorẽ.
Non eſt aũt in hoc differentia ſiue ſol uideatur per nubẽ, ſic fiat ſuorũ
radiorũ
ad uiſus refractio, ſiue radij ſolis reflectantur ad uiſum.
Aſpicienti uerò ad ſolis latera uide
tur
quandoq;
iridis color uirgatus, ut præ miſimus, quãdo nubes ſecundũ aliquid eſt ſpiſſa, & ſecun
dum
aliquid rara, & ſecundũ aliquã ſui partẽ plus aquoſa, & ſecundũ aliquã minus:
& quandoq; ui-
detur
aliqua pars punicea, alia uerò uiridis aut flaua.
Virgæ itaq; fiũt propter irregularitatẽ diuerſi
ſitus
& qualitatis ſpeculorũ, propter figurę anomaliã.
Sunt enim quędã ſpecula, quę propter ſui
anomaliã
figuras anomalas & permutatas uiſibus oſtendunt formarũ uiſarũ per ipſa, de quibus in
nono
libro ſcientiæ huius aliquis ſermo fuit.
Vnde & nubes figurã ſolis non oſtendit: quia ſpecula
nubis
non ſunt propriè oſtendentia figuram propter ſpeculorũ paruitatẽ, ſed oſten dunt colorem,
quod
conuenit diaphanitati ſpeculorũ & nubis totius:
& diſtinguuntur illi colores ſecundum diſ-
poſitionẽ
materiæ, cui lux incorporatur, & ſecundũ umbrarum immixtionẽ.
Patet ergo propoſitũ.
Pareliæ dicuntur quaſi paria ſoli, {κ~'}λιος enim græcè, ſol dicitur latinè, & ſignificant ſoles aqueos,
qui
in nube uidentur.
Nube enim interpoſita ſoli & uiſibus, exiſtente æ quali ſecundũ ſua ſpecula,
neq
;
denſiore neq; rariore, neq; plus aquoſa, neq; minus ſecundũ ſuas partes: tunc radio ſolis illis
incidente
, propter ſimilitudinẽ & æ qualitatẽ ſpeculorum, & ipſorum regularitatẽ unius coloris fit
phan
taſia:
albi aũt uidetur coloris propter ſpiſsitudinem conſiſtentiæ & regularitatẽ ipſius nubis.
Radij
enim ad ipſam nubẽ ſic diſpoſitũ incidentes, & ab ipſa reflexi ad uiſus (maximè nube illa non
exiſtente
aquoſa neq;
nigra, uicina tamen aquæ) ſine admixtione alicuius umbræ reflectuntur ad
uiſum
:
propter quod proprium ſolis colorem, qui luminoſus & albus eſt, in tota nubis conſiften-
tia
apparere faciunt uiſibus:
fiuntq́ue pareliæ albæ, ſicut etiam ab omni corpore polito reflectitur
lumen
ſolis ad uiſum propter ſpiſsitudinẽ conſiſtentiæ:
ut oſtenſum eſt per 1 th. 5 huius. Sunt autẽ
parelię
magis ſignum pluuiæ quàm uirgæ:
quia æ qualis nubium conſiſtentia, quæ eſt materia pare
lijs
, ſignum eſt quòd aer idoneè habet ſe ad permutationẽ & ad generationem aquæ.
Et quia auſtra
lis
aer facilius in aquam permutatur propter ſui facilitatem in patlendo, quâm aer borealis, qui ſic-
cior
eſt propter frigoris conſtrictionẽ:
ideo pareliæ auſtrales magis ſunt ſignum pluuiæ quàm bo-
reales
.
Fiunt aũt pareliæ ſicut & uirgæ magis ſole exiſtente in oriente uel occidentę quàm in meri-
die
:
quoniã ſol exiſtẽs in medio cœli ſoluit tales nubium conſiſtentias, & plurimũ ſegregat illas: &
neq
;
fiunt deſuper ſolẽ neq; deſubtus, ſed à lateribus ſolis obliquis, quæ ſunt ſecundum polos mũ-
di
:
& neq; fiunt multũ prope ſolem: quia à propinquo citò diſſoluitur nubiũ conſiſtentia: neq; fiunt
multùm
longè à ſole:
quia eſt inde poſsibile reflexionẽ fieri ad uiſus: reflexio enim facta à paruo
ſpeculo
ſubtilis eſt:
unde longè protenſa debilitatur & euaneſcit, antequã perueniat ad uiſus. Et ex
eiſdẽ
cauſsis fiunt pareliæ ſupra ſolem, neq;
ſub ſole, quia prope ſolẽ exiſtentes conſiſtentiæ
nubium
ſoluuntur, remotè uerò diſtantes non perueniunt ſecundũ ipſorũ reflexionẽ ad uiſum:
ſe-
cundum
lateralẽ rerò ſolis ſitum eſt inuenire mediocrẽ diſtantiam, in qua cõſiſtentia non diffolui-
tur
, & tamẽ ſit reflexio ad uiſum:
ut cum non eſt nimis propè ad terrã deſcendens illa nubis conſi-
ſtentia
.
Quando enim nubes ſunt nimis propinquæ horizonti: tũc ab ipſis nubibus reflexi radij
pertingunt
ad uiſus propter diſtantiã minorem improportionatã reflexioni luminis:
quoniã enim
uiſus
funt apud terrã, patet quòd tunc luminis reflexio à nube non concurrit cum uiſibus.
Sub ſole
etiam
poteſt fieri parelia:
quia & tunc nubes uicina terræ perpendicularem ſolis radium reſpi-

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index