Clavius, Christoph, Gnomonices libri octo, in quibus non solum horologiorum solariu[m], sed aliarum quo[quam] rerum, quae ex gnomonis umbra cognosci possunt, descriptiones geometricè demonstrantur

Page concordance

< >
Scan Original
61 41
62 42
63 43
64 44
65 45
66 46
67 47
68 48
69 49
70 50
71 51
72 52
73 53
74 54
75 55
76 56
77 57
78 58
79 59
80 60
81 61
82 62
83 63
84 64
85 65
86 66
87 67
88 68
89 69
90 70
< >
page |< < (41) of 677 > >|
6141LIBER PRIMVS. grediendo ſemper ab ortu in occaſum, ſiue contra ſucceſſionem ſignorum, donec rurſus ad ſemicirculum
Horizontis orient alem perueniamus.
FORTASSE planius, & apertius intelligemus, quinam ſemicir culi ad horas ab occaſu, vel ortu
Solis pertineant, hoc modo.
Cogitemus nos extra cælum poſitos prope parallelum ſemper apparentium
maximum, ita vt pedes habeamus in hora 12.
mediæ noctis, vel 24. ab ortu, vel occaſu, caput autem
uerſus polum arcticum.
Hoc poſito, ſemicir culus Horizontis, ſeu horæ 24. qui nobis eſt ad dexteram, in-
dicabit horam 24.
ab occaſu; alter verò ad ſiniſtram, horam 24. ab ortu. Similiter ſi pedes ſtatuamus in
alijs horis dicti paralleli, &
caput verſus polum, pertinebunt ſemicir culi horarum ab ortu, vel occaſu,
qui nobis ad dexteram ponuntur, ad horas ab occaſu;
qui verò ſunt ad ſiniſtram, ad horas ab ortu Solis.
Quæ omnia perſpicua erunt ei, qui diligenter percipiat parallelum ſemper apparentium maximum, quem
1110 circulus in propoſ.
9. nobis reſert, & circulos horarum ab ortu, vel occaſu dictũ parallelum tangentes in
proprio ſitu poſitos.
QVOD verò attinet ad circulos horarum inæqualium, manifestum est, illos tranſire debere per duo-
22Circuli horarũ
inæqualiũ qui
ſint.
decimas partes omnium arcuum diurnorum, &
nocturnorum, cum huiuſmodi partes duodecimæ appellen-
tur horæ inæquales.
Quod autem circuli maximi per horas inæquales Aequatoris, (quæ quidem eædem
33Circuli maximi
ſecantes arcus
diurnos Ae-
quatoris, & pa-
rallclorum bo-
realium in 12.
partes æquales,
diuidunt quo-
que arcus diur-
nos auſtralium
parallelorũ ĩ 12.
partes æquales.
ſunt, quæ æquales) &
arcuum diurnorum Borealium deſcripti tranſeant quoque per eaſdem horas arcuũ
diurnorum Auſtralium, hac ratione cum Federico Commandino demonſtr abimus.
Quoniam in Horizon-
te quolibet obliquo, duobus parallelis æqualiter diſtantibus ab Aequatore, arcus diurnus vnius æqualis
eſt arcui nocturno alterius, &
cõtra, vt manifeſtè apparet ex 19. propoſ. lib. 2. Theodoſii; Et ideo, quãto
dies augentur, Sole ab æquinoctio verno ad ♋, tendente, tanto minuuntur, eodem ab æquinoctio autum-
4420 nali ad ♑, tendente:
ſequitur vt dies ♋, tanto maior ſit æquinoctij die, quanto dies ♑, minor eſt eodẽ
die æquinoctij.
Cum igitur arcus diurnus cuiuslibet paralleli in 12. partes æquales diuidatur, eadem{q́ue} ſit
proportio partis ad partem, quæ totius ad totum;
fit, vt arcus quoque vnius horæ ♋, eadem quantitate
5515. quinti. ſuperet arcum vnius horæ æquinoctialis, qua arcus vnius horæ ♑, ab eodem ſuperatur.
Quod etiam hinc
patere potest;
quia hoc modo omnes illi 12. exceſſus duodecim horarum ♋, ſimul ſumpti æquales erunt
duodecim his defectibus duodecim horarum ♑, ſimul ſumptis.
Quod non contingeret, ſi vna hora ♋, nõ
ſuperaret vnam horam æquinoctialem eadem quantitate, qua vna hora ♑, ab hora æquinoctiali ſupera-
tur.
Eademq́, eſt ratio arcuum durarum horarum, trium, vel quatuor, & c. Et ita in alijs parallelis, qui
ab Aequatore pari diſtant interuallo, vt in parallelis ♊, &
♐. Item in parallelis ♉, & ♏, & c.
SIT iam in ſphæra parallelus ♋,
663044[Figure 44] A B C D;
Aequator E F G H; paral-
lelus ♑, I K L M;
circulus parallelo-
rum ſemper apparentiũ maximus N O-
P Q, &
horum omnium polus R; Hori
zon obliquus I E A N D H M, tangens
parallelum N O P Q, in N.
Deinde
arcus Aequatoris, &
paralleli ♋, qui
ſunt ſupra Horizontem, diuidantur in
duodecim partes æquales, vt ſit pri-
mahora paralleli ♋, punctum B, ſe-
7740 cunda hora eiuſdem paralleli punctum
C:
Aequatoris autem prima hora F,
ſecunda G.
Et per puncta B, F; Item
per puncta C, G, deſcribantur per 20.
propoſ. lib. primi Theodoſii, duo circuli
maximi ſecantes parallelum ♑, in pun-
ctis K, L.
Dico circulum B F K, etiam
per primam horam ♑, tranſire, &

C G L, per ſecundam, hoc eſt, I K,
eſſe primam horam ♑, &
K L, ſecun-
8850 dam.
Deſcribantur enim per propoſ.
15. lib. 2. Theodoſii, per puncta F, &
G, alij duo circuli maximi tangentes parallelum N O P Q, ſecantes{q́ue}, parallelos ♋, &
♑, in S, T, V,
X.
Erunt igitur, per propoſ. 13. lib. 2. Theod. arcus A S, S T, I V, V X, arcubus E F, F G, ſimiles,
cum omnes hi arcus intercipiantur inter ſemicir culos non concurrentes, vt ex præcedenti ſcholio conſtat:

Sunt autem E F, F G, arcus horarum æquinoctialium æquales.
Igitur & A S, S T, & I V, V X, arcus
ſunt horarum æquinoctialiũ, &
æquales; atque adeo, cum paralleli A C D, I X M, æquales ſint, æquales
erunt quatuor arcus A S, S T, I V, V X.
Et quoniam paralleli A C D, I X M, æquales ſunt, erunt &
arcus S F, F V, &
B F, F K, circulorũ maximorum à parallelis abſciſſi, æquales, ex propoſ. 18. lib. 2.
Theod.
Igitur ex propoſ. 3. lib. 3. Theodoſii, recta linea coniungens puncta B, S, æqualis erit rectæ con-
nectenti puncta K, V;
atque adeo & arcus B S, arcui k V, æqualis erit. Eodem{q́ue}, modo & arcus T G,
9928. tert@.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index