Varro, Michael, De motv tractatvs
page |< < of 64 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="044/01/020.jpg" pagenum="12"/>
              nerunt, æquabiliter pergerent. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Creſcentes verò cum creſcentibus continuè,
                <expan abbr="cõ-parati">con­
                  <lb/>
                parati</expan>
              ſiquidem eadem progreſſionis proportione
                <lb/>
              creſcant, æqualia ſpatia ab eorum principiis nume­
                <lb/>
              rata, æqualibus temporibus emenſa habebunt, idem
                <lb/>
              in decreſcentibus. </s>
              <s>Sed hęc hactenus inquiſiuiſſe ſuf­
                <lb/>
              ficiat: ſi quis enim particulatim omnia
                <expan abbr="expẽdere">expendere</expan>
              vel­
                <lb/>
              let, in infinitum ſeſe extenderet hęc partium & pro­
                <lb/>
              portionum motuum ſupputatio. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Iam videamus quæ vires quos horum motuum
                <lb/>
              cieant. </s>
              <s>Et vis quidem ea qua res quælibet ad ſitum
                <lb/>
              naturalem ſuarum partium redit, motu
                <expan abbr="cõtinuè">continuè</expan>
              de­
                <lb/>
              creſcente mouet: quo enim propiùs ad ſitum natu­
                <lb/>
              ralem partium accedit, eo tardior & languidior eſt.
                <lb/>
              </s>
              <s>Arcus enim cùm primùm laxari incipit, celeriùs
                <lb/>
              mouetur, quàm cùm motus ſui finis propior eſt. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Vis verò naturalis, qua res quęlibet ad
                <expan abbr="locũ">locum</expan>
              ſuum
                <lb/>
              naturalem tendit, ſubiectum ſuum, motu continuè
                <lb/>
              & ordinatim creſcente, mouet. </s>
              <s>Illius autem motus
                <lb/>
              cauſa eſt quòd faciliùs id moueatur, quod in motu
                <lb/>
              eſt, quàm quod quieſcit. </s>
              <s>Vis igitur eadem,
                <expan abbr="ſubiectũ">ſubiectum</expan>
                <lb/>
              quod iam in motu eſt premens, illud magis moue­
                <lb/>
              bit, quàm ſi quieſcat, & magis motum, magis etiam
                <lb/>
              mouebit: ita vt eadem vis motione maior fiat, quàm
                <lb/>
              per ſe ſit. </s>
              <s>Et hæc eſt cauſa cur ictus, quo magis ab al­
                <lb/>
              tero venit, eo vehementior ſit. </s>
              <s>Motus autem huius </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>