3820
pendimus, lucem admittere non debeat;
omnino dicti radii SM, SN,
& conſimiles reflectentur, & extra atmoſphæram procul abeuntes
oculum non pertingent. Quinimò ſatìs conſtare videtur exhinc, quòd
radii quales SN ut viſum afficere queant, aut accedere, verſus per-
pendicularem NC refringi debent; id quod adverſariæ Hypotheſi
pariter adverſatur. Verùm hæc obiter, ac in trancurſu dicta ſunto.
& conſimiles reflectentur, & extra atmoſphæram procul abeuntes
oculum non pertingent. Quinimò ſatìs conſtare videtur exhinc, quòd
radii quales SN ut viſum afficere queant, aut accedere, verſus per-
pendicularem NC refringi debent; id quod adverſariæ Hypotheſi
pariter adverſatur. Verùm hæc obiter, ac in trancurſu dicta ſunto.
IX.
Porrò, ſubnotandum eſt, quoad binos caſus ſuprâ tractatos,
cùm duo media, diverſimoda comparandò duæ ſe repreſentent propor-
tiones, altera, terminorum ſitum tranſponendo, alterius inverſa, re-
fractionum ideò menſuras (quoad hæc) iiſdem terminis deſignabiles
ordine permutari. Ut ſi in primo caſu ſinus rectus anguli incidentis ſe
habeat ad ſinum rectum anguli refracti, ſicut A ad B, in ſecundo ſinus
incidentis ad ſinum refracti ſe inverſè habebit ut B ad A; nimirum
in præcedentibus ſiguris, quanto ZD major eſt quàm ZB, in prima
Hypotheſi; tanto conſtat ZD minorem eſſe quàm ZB, in ſecunda;
mediis ſcilicet iiſdem permanentibus.
cùm duo media, diverſimoda comparandò duæ ſe repreſentent propor-
tiones, altera, terminorum ſitum tranſponendo, alterius inverſa, re-
fractionum ideò menſuras (quoad hæc) iiſdem terminis deſignabiles
ordine permutari. Ut ſi in primo caſu ſinus rectus anguli incidentis ſe
habeat ad ſinum rectum anguli refracti, ſicut A ad B, in ſecundo ſinus
incidentis ad ſinum refracti ſe inverſè habebit ut B ad A; nimirum
in præcedentibus ſiguris, quanto ZD major eſt quàm ZB, in prima
Hypotheſi; tanto conſtat ZD minorem eſſe quàm ZB, in ſecunda;
mediis ſcilicet iiſdem permanentibus.
X.
Denique, cùm medii cui radius impingit ſuperficiem hactenus
adſumpſerimus planam, advertendum ſupereſt, quamvìs illa curva ſit,
eodem tamen abſque ſenſibili diſcrimine ſeſe modo rem habere, ac ſi
plano curvam ſuperficiem iſthic, ubi radius occurrit, contingenti im-
pingeret. Incidat nempe radius ABCD in curvam lineam QBR,
quam ad incidentiæ punctum B tangat recta EF. Prorſuseodem mo-
11Fig. 15. do refringetur iſte radius ad curvam QBR, quo ad rectam EF, niſi
quòd iſthic arcus D δ in rariori medio decurſus tangentem aliquouſque
prætergreditur. Id quod eximiam radii ſubtilitatem conſiderando,
quámque perexiguo diſtet intervallo punctum δ à curvæ vertice B,
nullam omnino ſenſibilem (imò nec imaginabilem) inducet differen-
tiam. Quantillus enim iſte circulus eſſe debet, in quo chorda B δ, ra-
dii latitudine paullo major, arcum ſubtendet aliqua cum ejus ſenſibili
parte comparabilem? poteſt igitur angulus ZB δ æqualis ſupponi
angulo ZBF; quo conceſſo reliqua fluent eodem tenore, quo præ-
cedentia. Quin unà rationem exhibuimus ſuppoſitionis, quæ paſſim
ab Opticis accipitur; ità tamen precariò, non ut ſubinde nullum
in audientibus ſcrupulum relinquat; nec ut ſemper adſenſu firmo
concedatur.
adſumpſerimus planam, advertendum ſupereſt, quamvìs illa curva ſit,
eodem tamen abſque ſenſibili diſcrimine ſeſe modo rem habere, ac ſi
plano curvam ſuperficiem iſthic, ubi radius occurrit, contingenti im-
pingeret. Incidat nempe radius ABCD in curvam lineam QBR,
quam ad incidentiæ punctum B tangat recta EF. Prorſuseodem mo-
11Fig. 15. do refringetur iſte radius ad curvam QBR, quo ad rectam EF, niſi
quòd iſthic arcus D δ in rariori medio decurſus tangentem aliquouſque
prætergreditur. Id quod eximiam radii ſubtilitatem conſiderando,
quámque perexiguo diſtet intervallo punctum δ à curvæ vertice B,
nullam omnino ſenſibilem (imò nec imaginabilem) inducet differen-
tiam. Quantillus enim iſte circulus eſſe debet, in quo chorda B δ, ra-
dii latitudine paullo major, arcum ſubtendet aliqua cum ejus ſenſibili
parte comparabilem? poteſt igitur angulus ZB δ æqualis ſupponi
angulo ZBF; quo conceſſo reliqua fluent eodem tenore, quo præ-
cedentia. Quin unà rationem exhibuimus ſuppoſitionis, quæ paſſim
ab Opticis accipitur; ità tamen precariò, non ut ſubinde nullum
in audientibus ſcrupulum relinquat; nec ut ſemper adſenſu firmo
concedatur.
XI.
Ità primarias iſtas circa radiorum inflectionem Hypotheſes-
(vel Axiomata malitis, aut Theoremata) quibus omnis incumbit
(vel Axiomata malitis, aut Theoremata) quibus omnis incumbit
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib