20VIII
atque idipſum inprimis adjectum tam multis &
dotibus,
quas a Natura uberrime congeſtas habes, & virtutibus,
quas tute diuturna Tibi exercitatione, atque aſſiduo labo-
re comparaſti, ſanctiſſime obſervatum inter tam varias
forenſes, Aulicas, Sacerdotales occupationes, iſtos Tibi
tam celeres dignitatum gradus quodammodo veluti co-
acervavit, & omnium una tam populorum, quam Prin-
cipum admirationem excitavit ubique, conciliavit a-
morem; unde illud eſt factum, ut ab aliis alia Te,
ſublimiora ſemper, atque honorificentiora munera quo-
dammodo velut avulſum, atque abſtractum rapuerint.
Dum Romæ in celeberrimo illo, quod Auditorum Ro-
tæ appellant, collegio toti Chriſtiano orbi jus diceres,
acceſſerat Hetruſca Imperialis Legatio apud Romanum
Pontificem exercenda; cum repente Mechlinienſi Ar-
chiepiſcopo in ampliſſima illa adminiſtranda Eccleſia
Adjutor datus, & deſtinatus Succeſſor, poſſeſſione præ-
ſtantiſſimi muneris vixdum capta, ad Hiſpanicum Re-
gem ab Auguſtiſſima Romanorum Imperatrice ad gra-
viſſima tractanda negotia Legatus es miſſus, in quibus
cum ſumma utriuſque Aulæ approbatione verſatum
per annos quinque ditiſſima Vaccienſis Eccleſia adepta
eſt; atque ibi dum poſt tantos Aularum ſtrepitus ea,
qua Chriſtianum Antiſtitem decet, & animi moderatio-
ne, & demiſſione quadam, atque in omne hominum
genus charitate, & ſingulari cura, ac diligentia Religio-
nem adminiſtras, & ſacrorum exerces curam; non ea
tantum urbs, atque ditio, ſed univerſum Hungariæ
Regnum, quanquam exterum hominem, non ut ci-
vem ſuum tantummodo, ſed ut Parentem amantiſſi-
mum habuit, quem adhuc ereptum ſibi dolet, & an-
gitur; dum ſcilicet minore, quam unius anni interval-
lo ab Ipſa Auguſtiſſima Imperatrice ad Regalem hanc
Urbem, tot Imperatorum ſedem, ac Auſtriacæ Domi-
nationis caput, dignum tantis dotibus explicandis thea-
trum, evocatum videt, atque in hac Celſiſſima Archi-
epiſcopali Sede, accedente Romani Pontificis
quas a Natura uberrime congeſtas habes, & virtutibus,
quas tute diuturna Tibi exercitatione, atque aſſiduo labo-
re comparaſti, ſanctiſſime obſervatum inter tam varias
forenſes, Aulicas, Sacerdotales occupationes, iſtos Tibi
tam celeres dignitatum gradus quodammodo veluti co-
acervavit, & omnium una tam populorum, quam Prin-
cipum admirationem excitavit ubique, conciliavit a-
morem; unde illud eſt factum, ut ab aliis alia Te,
ſublimiora ſemper, atque honorificentiora munera quo-
dammodo velut avulſum, atque abſtractum rapuerint.
Dum Romæ in celeberrimo illo, quod Auditorum Ro-
tæ appellant, collegio toti Chriſtiano orbi jus diceres,
acceſſerat Hetruſca Imperialis Legatio apud Romanum
Pontificem exercenda; cum repente Mechlinienſi Ar-
chiepiſcopo in ampliſſima illa adminiſtranda Eccleſia
Adjutor datus, & deſtinatus Succeſſor, poſſeſſione præ-
ſtantiſſimi muneris vixdum capta, ad Hiſpanicum Re-
gem ab Auguſtiſſima Romanorum Imperatrice ad gra-
viſſima tractanda negotia Legatus es miſſus, in quibus
cum ſumma utriuſque Aulæ approbatione verſatum
per annos quinque ditiſſima Vaccienſis Eccleſia adepta
eſt; atque ibi dum poſt tantos Aularum ſtrepitus ea,
qua Chriſtianum Antiſtitem decet, & animi moderatio-
ne, & demiſſione quadam, atque in omne hominum
genus charitate, & ſingulari cura, ac diligentia Religio-
nem adminiſtras, & ſacrorum exerces curam; non ea
tantum urbs, atque ditio, ſed univerſum Hungariæ
Regnum, quanquam exterum hominem, non ut ci-
vem ſuum tantummodo, ſed ut Parentem amantiſſi-
mum habuit, quem adhuc ereptum ſibi dolet, & an-
gitur; dum ſcilicet minore, quam unius anni interval-
lo ab Ipſa Auguſtiſſima Imperatrice ad Regalem hanc
Urbem, tot Imperatorum ſedem, ac Auſtriacæ Domi-
nationis caput, dignum tantis dotibus explicandis thea-
trum, evocatum videt, atque in hac Celſiſſima Archi-
epiſcopali Sede, accedente Romani Pontificis