Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
< >
page |< < of 303 > >|
19[Figure 9]
tur quadrangulum rectangulum D K R C nempe ducen­
do lineam K R. paralellam, & æqualem ipſi D C. per pun­
ctum B, & claudendo ipſas K R & D C per lineas D K
& C R.
Cum igitur motus naturalis cuiuſlibet lineæ dica­
tur ille, quo recta fertur verſus eam partem in quam tendit,
ſi linea A B ſtantis circuli deſcripti deorſum tenderet ſim­
plici motu naturali, abſque dubio rectè, ac perpendiculari­
ter tota ſimul caderet, & coincideret cum C R.
Quoniam
vero non poteſt ita ferri ſimplici motu naturali, eò quod al­
terum eius extremum detineatur in centro, illæ partes ip­
ſius dicentur magis participare de motu naturali, quæ re­
ctius tendunt in ipſam C R; hoc eſt per lineam magis appro­
pinquantem ad perpendiculum; ſicut è contrà illæ dicentur
magis detrahi à motu naturali, quæ magis incuruantur ten­
dendo verſus lineam C D.
Itaque progreſſas perpendicu­
laris verſus C R erit motus naturalis, verſus autem C D erit
præternaturalis Quod certè videtur ſupponere Ariſtoteles.
Nunc autem ſic procedit ad oſtenden lum propoſitum,
nempè partem diametri propinquiorem centro, vt A M

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index