Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Table of figures

< >
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000748">
                <pb pagenum="66" xlink:href="025/01/070.jpg"/>
              certè libro, quem de motu naturali accelerato edidit, ita de hoc argumen­
                <lb/>
              to ſcripſit, vt nullum poſt ſe dubium reliquerit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000749">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000750"> Hic lapis te petit, Antime, vtpote qui, ſi rectè memini,
                <lb/>
              contra Galileum ſcripſiſti, aliamque induxiſti motus naturaliter accele­
                <lb/>
              rati progreſſionem. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000751">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000752"> Contra Galileum nihil me vnquam ſcripſiſſe memini; è qui­
                <lb/>
              dem Monſnerius meus tractatum de motu locali, ex meis prælectionibus
                <lb/>
              excerptum edidit, nihil tamen in eo contra Galileum. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000753">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000754"> Immò ex profeſſo Galileum, ſub Monſnerij nomine, im­
                <lb/>
              pugnas, nec tibi, opinor, è memoria excidit? </s>
              <s id="s.000755">nempe Galileus docet, &,
                <lb/>
              ni fallor, demonſtrat, motum gravium accelerari iuxta progreſſionem geo­
                <lb/>
              metricam, ſecundùm quam decurſa ſpatia ſunt vt temporum quadrata, ac
                <lb/>
              proinde ſi primo tempore decurrat ſpatium 1. ſecundo æquali decurrit 3.
                <lb/>
              tertio 5. quarto 7. atque ita conſequenter ſecundum ſeriem numerorum
                <lb/>
              imparium, tu verò, Antime, vis, hanc ſeriem fieri ſecundùm progreſſio­
                <lb/>
              nem Arithmeticam ſimpliorem numerorum 1.2.3.4.&c. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000756">
                <emph type="italics"/>
              Chryſoc.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000757"> Si rectè memini, Antime, omnibus experimentis hypotheſis
                <lb/>
              tua repugnat; nam etiam ſumma quandoque altitudo ſumpta fuerit, Flo­
                <lb/>
              rentiæ, Romæ, Bononiæ, & vt audio, in Gallia paſſim, quantum tamen
                <lb/>
              peritiſſimorum hominum oculis credendum eſt, prima progreſſio illa Ga­
                <lb/>
              lileana in decurſis æquali tempore ſpatiis ſemper apparuit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000758">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000759"> Summoperè lætor & gaudeo, quod ſive caſu, ſive ſtudio, hu­
                <lb/>
              juſce rei mentio à vobis facta fuerit; dico igitur, iterumque atteſtor, ac
                <lb/>
              tertiò, nec meam hypotheſim experimentis repugnate, nec à Galileana
                <lb/>
              diſcrepare in communi ſententia quantitatis, tum continuæ, tum diſcretæ;
                <lb/>
              nempe, vt probè ſcitis, res quantitatis eas difficultates continet, quas huc
                <lb/>
              vſque nemo ita ſolvit vt ſolutio vel omnibus arriſerit, vel etiam illius aſ­
                <lb/>
              ſertoribus difficilis viſa non fuerit, in tempore præſertim explicando; ſunt
                <lb/>
              enim qui capere nequeunt, vt quidquid temporis eſt, ab eo, quod non
                <lb/>
              eſt, ſed fuit, vel erit, omnino diſtinctum, inſtans indiviſibile non ſit; ſic
                <lb/>
              enim diviſibile eſt in plura, ergo plura temporis ſimul exiſtunt, quod di­
                <lb/>
              ci nequit ; ſi autem ea in quæ eſt diviſibile, non ſunt quidem, ſed vel fue­
                <lb/>
              runt, vel erunt; ergo id quod eſt, quidquid ſit, ab iis omnino diſtingui­
                <lb/>
              tur; cùm repugnet, idem ſimul eſſe & non eſſe, igitur illud quod eſt, ab
                <lb/>
              omni alio, quod non eſt, diſtinctum, inſtans eſt, indiviſibile eſt: nec ju­
                <lb/>
              vat à nonnullis dici, tempus eſſe fluenter; nempe fluenter eſſe; nihil eſt
                <lb/>
              aliud, quàm vnum eſſe, ſeu fluere poſt aliud, nec-plura ſimul eſſe poſſe; ſi
                <lb/>
              quid dicatur aliud, multorum captum & mentem ſuperat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000760">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000761"> Ad quid hæc: Galileus enim docet, componi tempus ex in­
                <lb/>
              ſtantibus iiſque Mathematicis. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000762">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000763"> Sat ſcio; ſed cùm alij huiuſmodi inſtantia minimè admittant,
                <lb/>
              partibus dumtaxat in infinitum diviſibilibus, vel ſinitis contenti inſtan­
                <lb/>
              tibus, ſcilicet phyſicis, dico hypotheſim Galilei circa progreſſionem mo­
                <lb/>
              tus accelerati, habere quidem locum in hypotheſi inſtantium infinitorum,
                <lb/>
              vel partium infinitarum, non ramen in hypotheſi finitorum inſtantium </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>