Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of figures

< >
[Figure 301]
[Figure 302]
[Figure 303]
[Figure 304]
[Figure 305]
[Figure 306]
[Figure 307]
[Figure 308]
[Figure 309]
[Figure 310]
[Figure 311]
[Figure 312]
[Figure 313]
[Figure 314]
[Figure 315]
[Figure 316]
[Figure 317]
[Figure 318]
[Figure 319]
[Figure 320]
[Figure 321]
[Figure 322]
[Figure 323]
[Figure 324]
[Figure 325]
[Figure 326]
[Figure 327]
[Figure 328]
[Figure 329]
[Figure 330]
< >
page |< < (214) of 445 > >|
226214
PER EVNDEM PARALLELVM
abſque correctione ſemper nauigari
non poſſe.
Vbi not antur Petri Nonij lapſus in correctione erroris nauis.
Et alij Petri Medinæ errores.
ILLVSTRISSIMO ANDREAE PROVANAE
Leinici Domino, Fruzaſci comiti, Aequiti Torquato, inthimo Sere-
niſsimi Sabaudiæ Ducis Conſiliario, eiuſque;, & ſacræ religio-
nis ſanctorum Mauritij, & Lazari Claſsi Præfecto.
INter Eximiastuas virtutes, reinauticæ peritia Illuſtris emicat
merito ad te ſcribendum duxi, quod ad eam facultatem perti-
nens excogitaui, ſimul cum quibuſdam alijs inſtrumentis, vt non-
nihil commodi attuliſſe videar maritimis negotijs, & aliqua ex
parte animi mei erga te propenſionem indicauiſſe.
PEr vnum eumdemque; parallelum in primis abſque; aliqua corre
ctione ſemper nauigari poſſe, omninò nego.
Nam, verum eſtid quod Petrus Nonius in
initio ſui operis oſtendit, ideſt nauim verſus æquatorem ſemper declinare:
qui cum
corrigit errorem, fallitur, cum ipſe, eandem nauim, parallelam æquatori in vno ver
ticali ipſi æquatori propinquiori, & non in primo parallelo dirigit, itaque exiſtimat
in fine itineris, vbi deſcribit punctum .o. eam in eodem parallelo priori repe-
riri debere, quod verum non eſt, quia ea correctio efficit, vt motus nauis effectum cuiuſdam
deſcenſus per ſcaligradum pręſtet, in quo à gradu in gradum fiat deſcenſus, ſed ſi per gra
dus tantum aſcenderet quantum deſcendit, dubium non eſt quin in fine ita eſſet ſe habitura quem
ad modum in medio & in principio, cum verò ſemper deſcendat, abſque vlla aſcen-
ſione, neceſſariò ſic ſemper procedens, remota cum eſſent impedimenta terræ, ſub
æquatore reperiretur, ſub quo perpetuò circuiret globum.
Idem ſub quolibet meridiano præſtare poteſt, ideſt vno eodemque; vento circun-
uerti:
ſed per alios circulos quam per hos duos (ſiue circulus magnus ſiue paruus) id
nunquam perfectè efficere poteſt, de parallelis iam manifeſtum eſt, cum impetus na
turalis corporum, quæ mota ſunt ſint ſemper in ſuperficiebus circulorum maiorum,
quorum circunferentię cum circunferentijs minorum, præter quam per vnum quod
dam punctum quando adinuicem contiguæ ſunt, aut per duo ideſt cum ſe ſe interſe-
cant non communicant, ita quod ad efficiendum, vt triremis aliqua, aut nauis, per
aliquem ex parallelis ad æquatorem moueatur, neceſſario ſit futurum, vt ratione con-
tiguitatis
& non continuitatis eam moueri curemus.
quia ratione continuitatis om-
ninò fieri non pont, aut conſtet virtus mouens remis, aut velis.
Sed per quemlibet alium
circulum maiorem, qui non ſit aut æquator aut aliquis ex meridianis, eſt penitus im
poſſibile.
ideſt vt vnius venti vi nauis impellatur. Quod vt clarè pateat, ſit orizon .
a.c.b.d.
& æquator .c.q.t.d. & vnus meridianorum ſit .a.r.n.t.b. in quo .n. ſit Zenit ſub
quo primum nauis reperiatur et .r. ſit polus ſeptentrionalis.
Ponamus etiam quod

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index