Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[3.13.] Quòd Ariſtotelisratio in 6. quæſtione poſit a non ſit admittenda. CAP. XIII.
[3.14.] Quòdrationes ab Ariſtotele de octaua quæstione confictæ ſufficient es non ſint. CAP. XIIII.
[3.15.] Quod Aristotelis ratio none queſtionis admittendanon ſit. CAP. XV.
[3.16.] Quod Aristotelis rationes de decima queſtione ſint reijciende. CAP. XVI.
[3.17.] De uer a cauſa .12. questionis mechanice. CAP. XVII.
[3.18.] De decimatertia questione. CAP. XVIII.
[3.19.] De decimaquart a queſtione. CAP. XIX.
[3.20.] De uer a r atione .17. queſtionis. CAP. XX.
[3.21.] De uera & intrinſeca cauſa trocble arum. CAP. XXI.
[3.22.] Depropria cauſa .24. quæſtionis. CAP. XXII.
[3.23.] De uer a cauſa .30. quæstionis. CAP. XXIIII.
[3.24.] Deratione .35. & ultimæ quæstionis. CAP. XXV.
[4.] DISPVTATIONES DE QVIBVSDAM PLACITIS ARISTOTELIS.
[4.1.] Qualiter & ubi Ariſtoteles de uelocitate motuum natura-lium localium aliter tractauerit quam nos ſentiamus. CAP.I.
[4.2.] Quædam ſupponenda ut conſtet cur circa uelocit atem motuum natur alium localium ab Ariſtotelis placitis recedamus. CAP. II.
[4.3.] Poſſe uelocitatem alicuius corporis proportionem contrariam in diuerſis medijs habere cum denſitate eorum. CAP. III.
[4.4.] Oſcitanter ab Ariſtotele nonnibil prolatum cap 8. lib. 4 Phyſicorum. CAP. IIII.
[4.5.] Exempla dictorum. CAP.V.
[4.6.] Quod proportiones ponderum eiuſdem corporis in diuerſis medijs pro portiones eorum mediorum denſit atum non ſeruant. Unde ne-ceßariò inæquales proportiones uelocitatum producuntur. CAP. VI.
[4.7.] Corpora grauia aut leuia eiuſdem figur æ et materiæ ſed inæqualis magnitudinis, in ſuis motibus natur alibus uelocit atis, in eo dem medio, proportionem longè diuerſam ſeruatura eße quam Aristoteliuiſum fuerit. CAP. VII.
[4.8.] Quod duo corpor a in æqualia eiuſdem materia in diuerſis medijs eandem uelocitatis proportionem retinebunt. CAP. VIII.
[4.9.] Anrectè Aristoteles diſeruerit de proportionibus mo-tuum in uacuo. CAP. IX.
[4.10.] Quòd in uacuo corpor a eiuſdem materiæ æquali uelocita-te mouerentur. CAP.X.
[4.11.] Corpora licet inæqualia eiuſdem materiæ & figuræ, ſireſiſten-tias habuerint ponderibus proportionales æqualiter mouebuntur. CAP. XI.
[4.12.] Maior hic demonſir atur eſſe proportio ponder is corpor is den ſioris ad pondus minus denſi in medijs dẽſioribus, quam ſit eorundem corporum in medio minus denſo, nec corporum ponder a ſeruare proportionem denſitatis mediorum. CAP. XII.
[4.13.] Longe aliter ueritatem ſe habere quam Aristoteles doceat in fine libri ſeptimi phyſicorum. CAP. XIII.
[4.14.] Quid ſequatur ex ſupradistis. CAP. XIIII.
[4.15.] Numrestè ſenſerit Philoſophus reſistentias proportionales eße cum corporibus mobilibus. CAP. XV.
[4.16.] Fdipſum aliter demonſtr atur. CAP. XVI.
[4.17.] De alio Aristo. lapſu. CAP. XVII.
< >
page |< < (180) of 445 > >|
CAP. XX.
QVæ Ariſtoteles de loco ſcribit multas in ſe continent difficultates. Primum,
cap
.4. lib. 4. phyſicorum ait, omne corpus eſſe in ſuo proprio loco, ſupponen
do
vnum centrum pro loco grauium, et unam circunferentiam pro loco leuium cor
porum
.
Sed quomodo punctum poteſt eſſe locus ipſius corporis, cum omni dimen
ſione
capacitateque; ſit denudatum?
vnde ſi centrum locus eſſet corporum grauium, om
nia
dicta corpora grauia, extra proprium locum exiſterent, quia nullum ex iis eſt, quod
ſit
in centro.
Adde quod neque hoc cum loci definitione ab ipſo poſita conſentiret
cum
ipſe dicat in eodem cap. locum eſſe ſuperſiciem quandam, & non interuallum,
licet
huiuſmodi definitio falſa appareat primo ex inconuenienti falſo, quod ipſe hinc
ſequuturum
dicit, ideſt, quod ſi locus interuallum eſſet, infinita loca exiſterent, quod
reuera
nec ob hanc cauſam inconueniens exiſtit, quia eodem planè modo quo ali-
quod
corpus poteſt eſſe infinita corpora, (quod ipſe diceret in potentia) ſic etiam in
teruallum
aliquod poſſet eſſe infinita interualla.
Cum autem dicat ſuperficies cor-
poris
ambientis eſſe locum eius corporis, quod continetur, cogitur dicere lineam,
quæ
circundat ſuperficiem, ſuperficiei locum eſſe, & puncta ipſius lineæ, quod reue
ra
abſurdum eſt.
Locus corporis eſt interuallum illud eadem magnitudine & figu-
ra
, qua corpus ipſum pręditum eſt, quod ſi non eſſet, ſed eſſet ſuperficies, quemad-
modum
Ariſtoteles voluit, maximum inconueniens ſequeretur, ſcilicet æquales lo-
cos
capere inęqualia corpora, aut corpora æqualia, locos inęquales occupare, quod
ſcitu
facillimum eſt, cum Theon ſuper Ptolomęi Almageſtum iam probarit ſphæ-
ricam
ſuperficiem maius interuallum corporeum continere, quàm aliam quanuis ſu-
perficiem
dictæ ſphęricæ æqualem, vnde poſſent facilè reperiri duo loci, quorum al-
ter
millies altero maior eſſet, capaces tamen corporum æqualium, aut reperiri duo
corpora
, quorum alterum millies maius eſſet altero, quę tamen corpora apta eſſent
ad
occupandos locos ęquales, quamuis Ariſtoteles dicat, locum, neque maiorem ne
que
minorem eſſe debere locato.
Sed interualla corporea ęqualia à quauis figura
terminata
, continebunt ſemper corpora ęqualia.
Corporeum igitur interuallum eſt

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index