Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.8.] Quod duo corpor a in æqualia eiuſdem materia in diuerſis medijs eandem uelocitatis proportionem retinebunt. CAP. VIII.
[4.9.] Anrectè Aristoteles diſeruerit de proportionibus mo-tuum in uacuo. CAP. IX.
[4.10.] Quòd in uacuo corpor a eiuſdem materiæ æquali uelocita-te mouerentur. CAP.X.
[4.11.] Corpora licet inæqualia eiuſdem materiæ & figuræ, ſireſiſten-tias habuerint ponderibus proportionales æqualiter mouebuntur. CAP. XI.
[4.12.] Maior hic demonſir atur eſſe proportio ponder is corpor is den ſioris ad pondus minus denſi in medijs dẽſioribus, quam ſit eorundem corporum in medio minus denſo, nec corporum ponder a ſeruare proportionem denſitatis mediorum. CAP. XII.
[4.13.] Longe aliter ueritatem ſe habere quam Aristoteles doceat in fine libri ſeptimi phyſicorum. CAP. XIII.
[4.14.] Quid ſequatur ex ſupradistis. CAP. XIIII.
[4.15.] Numrestè ſenſerit Philoſophus reſistentias proportionales eße cum corporibus mobilibus. CAP. XV.
[4.16.] Fdipſum aliter demonſtr atur. CAP. XVI.
[4.17.] De alio Aristo. lapſu. CAP. XVII.
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
< >
page |< < (81) of 445 > >|
9381THEOREM. ARIT. componitur ex .d.c. dupla .ad .a.c. pri-
126[Figure 126] mam partem, & ex .d.e. numero dato.
tertia verò pars .e.b. compoſita eſt ex .
e.f.
æquali .a.e. hoc eſt æquali compoſi-
to ex prima, & ſe cunda parte, & ex .f.
b.
numero dato vt proponebatur.
THEOREMA CXIX.
INter alia problemata ab antiquis inuenta, hoc etiam ponitur. Aliquis inter-
rogat quot ſint horæ, alius verò reſpondit tot eſſe, quot duæ tertiæ præteriti
temporis ſimul iuncta cum tribus quintis futuri temporis totius dieri naturalis effi-
ciunt.
Nunc quæritur quot ſint horę.
Antiqui, hoc etiam problema ſoluebant mediante regula falſi, ſed mihi alio mo
do ſoluendum eſſe dictum problema videtur.
Accipio enim ex quinque, tres vni-
tates, pro parte futuri temporis, quas quidem in tres vnitates præteriti temporis
duco, vnde proueniunt mihi nouem vnitates, quod productum coniungo cum quin-
que futuri temporis, vnde veniunt .14. vnitates, ex regula poftea de tribus ita dico
ſi ex .14. mihi prouenit .9. quid reſultabit ex .24. & prouenient mihi horæ .15. cum
tribus ſeptimis vnius horæ, hoc eſt minuta ferè .26.
Pro cuius ratione, quinque vnitates, feu partes temporis futuri ſignificentur à
linea .e.u. quarum trium ſigniſicentur a linea .e.i. ſumpta deinde ſit linea .e.o. æqualis
lineæ .e.i. et .e.a. tripla ſit ad .o.e. vel ad .e.i. quod idem eſt, vnde .a.e. compoſita erit
ex .a.o. (hoc eſt ex duabus tertijs ip ſius .a.e.) & ex o.e. (hoc eſt ex. tribus quintis ip-
ſius .e.u.) vnde .a.u. ad .a.e. eandem rationem obtinebit, quæ .14. ad .9.
propterea igi
tur poſſumus recte ratiotinari
127[Figure 127] fi .14. nobis dat .9. quid dabit .24.
qui quidem .24. nobis dabit .15.
cum min .26. quod rectè factum
erit ex .20. ſeptimi Euclidis.
THEOREMA CXX.
SVpponunt etiam antiqui tres ſocios nummos habere, quorum ſumma primi &
ſecundi cognita ſit, item ſumma primi & tertij cognita & ſumma ſecundi &
tertij item cognita, at que ex huiuſmodi tribus aggregatis veniunt in cognitionem
particularem vniuſcuiuſque illorum.
Gemafriſius ſoluit hoc problema ex regula ſalſi. At ego tali ordine progredior.
Sit verbi gratia, ſumma primi cum ſecundo .50. & ſecundi cum tertio .70. & primi
cum tertio .60. harum trium ſummarum accipiantur duæ quæuis, vt puta .50. & .70
quæ coniunctæ ſimul dabunt .120. à qua ſumma detrahatur reliqua, ideſt .60. &
reſtabit nobis .60. cuius medietas erit .30. hoc eſt numerus nummorum ſecundi
ſocij quo numero detracto à .70. hoc eſt à ſumma ſecundi cum tertio remanebit .40.
hoc eſt numerus tertij ſocij, & hic numerus deſumptus à .60. reſiduus erit nume-
rus primi ſocij.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index