167153SECTIO OCTAVA.
tium abſorbeatur.
Igitur vis viva quæ ſingulis momentis perditur eſt ad vim
vivam quæ ſingulis momentis generatur, ut D Q ad D R. Altitudines vero
B H, L P, & c. repræſentant reſpective vim vivam, quæ continue guttulis per
foramina M, N transfluentibus ſeparatim demitur. Puto tamen ſi foramina
fuerint fere æqualia, eorumque centra in rectam lineam poſita, ac denique pa-
rietes B M, C N, D R non admodum à ſe invicem remoti ſint, fieri poſſe, ut
aliquanto majori velocitate aquæ erumpant, quam theoria iſta indicat: In re-
liquis caſibus non dubito de ejusdem accuratione, abſtrahendo animum ab im-
pedimentis ſæpe indicatis.
vivam quæ ſingulis momentis generatur, ut D Q ad D R. Altitudines vero
B H, L P, & c. repræſentant reſpective vim vivam, quæ continue guttulis per
foramina M, N transfluentibus ſeparatim demitur. Puto tamen ſi foramina
fuerint fere æqualia, eorumque centra in rectam lineam poſita, ac denique pa-
rietes B M, C N, D R non admodum à ſe invicem remoti ſint, fieri poſſe, ut
aliquanto majori velocitate aquæ erumpant, quam theoria iſta indicat: In re-
liquis caſibus non dubito de ejusdem accuratione, abſtrahendo animum ab im-
pedimentis ſæpe indicatis.
IV.
Denique perſpicuum eſt, quoties ſuperficies aquæ H L, P Q &
c.
ſitum ſuum mutant ſive plures, ſive una ſola, mox omnes ſuperficies loca
mutaturas eſfe, donec eo quo dictum fuit modo fuerint ad æquilibrium repo-
ſitæ. Mutationes autem iſtas generaliter definire nodoſi æque ac prolixi eſt
calculi, niſi vaſa ponantur priſmatica & infinitæ quaſi amplitudinis ratione
foraminum, ut nempe incrementa aſcenſuum potentialium aquarum M L, N Q & c.
quæ locum mutant, negligi poſſint ratione aſcenſuum potentialium, qui in
guttulis per M, N, R transfluentibus perpetuo generantur. Neque profecto
reſtrictio hæc afficere nos debet, cum paſſim jam viderimus in vaſis vel me-
diocriter admodum amplis poſſe ſine ſenſibili errore incrementa motus maſſa-
rum internarum rejici in calculo. Omittam igitur ſolutionem generalem,
quæ mihi eſt, ob nimiam ejus prolixitatem, atque ut in hâc ſectione adhuc
feci, vaſa ceu infinite ampla & quidem ad majorem concinnitatem priſmatica
ponam. Incipiam autem à vaſe bifido.
ſitum ſuum mutant ſive plures, ſive una ſola, mox omnes ſuperficies loca
mutaturas eſfe, donec eo quo dictum fuit modo fuerint ad æquilibrium repo-
ſitæ. Mutationes autem iſtas generaliter definire nodoſi æque ac prolixi eſt
calculi, niſi vaſa ponantur priſmatica & infinitæ quaſi amplitudinis ratione
foraminum, ut nempe incrementa aſcenſuum potentialium aquarum M L, N Q & c.
quæ locum mutant, negligi poſſint ratione aſcenſuum potentialium, qui in
guttulis per M, N, R transfluentibus perpetuo generantur. Neque profecto
reſtrictio hæc afficere nos debet, cum paſſim jam viderimus in vaſis vel me-
diocriter admodum amplis poſſe ſine ſenſibili errore incrementa motus maſſa-
rum internarum rejici in calculo. Omittam igitur ſolutionem generalem,
quæ mihi eſt, ob nimiam ejus prolixitatem, atque ut in hâc ſectione adhuc
feci, vaſa ceu infinite ampla & quidem ad majorem concinnitatem priſmatica
ponam. Incipiam autem à vaſe bifido.
§.
21.
Repræſentatur hujusmodi vas bifidum (Fig.
42.)
cujus pars A M
11Fig. 42. aquis plena, altera B N ſaltem usque ad H L repleta ponitur, cum jam flu-
xus per utrumque orificium M & N incipit: affundanturque aquæ in A H,
ut vas conſtanter plenum ſervetur, ſic autem fiet, ut aquæ in B N aſſurgant
(aut etiam deſcendant pro rerum circumſtantiis) quod cum ita ſit, quære-
mus velocitatem ſuperficiei aqueæ, cum perveniet in ſitum h l.
11Fig. 42. aquis plena, altera B N ſaltem usque ad H L repleta ponitur, cum jam flu-
xus per utrumque orificium M & N incipit: affundanturque aquæ in A H,
ut vas conſtanter plenum ſervetur, ſic autem fiet, ut aquæ in B N aſſurgant
(aut etiam deſcendant pro rerum circumſtantiis) quod cum ita ſit, quære-
mus velocitatem ſuperficiei aqueæ, cum perveniet in ſitum h l.