6963LIBER III.
cto in ratione rerum eſſe non poteſt, patet neq;
per additio
nem poſſe ſic eſſe potentia infinitum, niſi (ut dictum eſt) di
uiſioni contrario modo. Nam & Plato infinita duo pro-
pterea facit, quòd in accretione exuperare uidetur, & in di
uiſione in infinitum abire. At quanquam duo fecit, non ta
men utitur. in numeris enim neq; proceßio per diuiſionem
eſt infinita (unitas enim minimum eſt) neq; accretio: uſque
nanque ad denarium, incrementa numeri facit.
nem poſſe ſic eſſe potentia infinitum, niſi (ut dictum eſt) di
uiſioni contrario modo. Nam & Plato infinita duo pro-
pterea facit, quòd in accretione exuperare uidetur, & in di
uiſione in infinitum abire. At quanquam duo fecit, non ta
men utitur. in numeris enim neq; proceßio per diuiſionem
eſt infinita (unitas enim minimum eſt) neq; accretio: uſque
nanque ad denarium, incrementa numeri facit.
Quo pacto ex definitione infiniti, aſsignanda ſit ratio eo,
rum quæ de infinito dicuntur.
rum quæ de infinito dicuntur.
CAP. VII.
_FI_t autem, ut infinitum ſit contrario modo, atque alij di_
11Hîc rurſus
Āriſto. quid ſit
infinitũ decla_
rat, cauſasq́;
infinitatis aſsi_
gnat. cunt: non enim id eſt infinitum, cuius nibil eſt extra, ſed
id cuius aliquid ſemper eſt extra. Cuius hoc indicium eſt,
nam & anulorum eos, qui pala carent, infinitos, bomines
dicunt: quia ſemper aliquid eſt extrà ſumendum per ſimi-
litudinem tamen quandam, & non propriè: oportet enim
& hoc nunquàm idem inſuper ſumi. In circulo uerò non
ita fit, ſed ſemper quod deinceps ſumitur, eſt ſolum aliud.
11Hîc rurſus
Āriſto. quid ſit
infinitũ decla_
rat, cauſasq́;
infinitatis aſsi_
gnat. cunt: non enim id eſt infinitum, cuius nibil eſt extra, ſed
id cuius aliquid ſemper eſt extra. Cuius hoc indicium eſt,
nam & anulorum eos, qui pala carent, infinitos, bomines
dicunt: quia ſemper aliquid eſt extrà ſumendum per ſimi-
litudinem tamen quandam, & non propriè: oportet enim
& hoc nunquàm idem inſuper ſumi. In circulo uerò non
ita fit, ſed ſemper quod deinceps ſumitur, eſt ſolum aliud.
Infinitũ igitur id eſt, cuius ſemper aliud extrà, ratione
quantitatis accipi poteſt: cuius uerò nibileſt extrà, id eſt
perfectum ac totum. _H_oc enim pacto totum conſueuimus
definire. _T_otum dicentes id eſſe, cuius nil prorſus abeſt: ut
bominem totum, aut cistellam: atque ut quodque ſic, & id
quod propriè totum eſt, ueluti totum ipſum cuius nibil eſt,
extra cuius uero aliquid abeſt, id quic quid abeſt, uniuer-
ſum non eſt. Totum autem, & perfe ctum, aut idem pe-
nitus ſunt, aut naturam finitimam babent. _P_erſectum uerò
nibil eſt prorſus, quod non babeat finem. Quocirca putan
dum eſt, melius _P_armenidem _M_eliſſo dixiſſe. _H_ic enim,
ipſum infinitum, totum appellat: _P_armenides autem,
quantitatis accipi poteſt: cuius uerò nibileſt extrà, id eſt
perfectum ac totum. _H_oc enim pacto totum conſueuimus
definire. _T_otum dicentes id eſſe, cuius nil prorſus abeſt: ut
bominem totum, aut cistellam: atque ut quodque ſic, & id
quod propriè totum eſt, ueluti totum ipſum cuius nibil eſt,
extra cuius uero aliquid abeſt, id quic quid abeſt, uniuer-
ſum non eſt. Totum autem, & perfe ctum, aut idem pe-
nitus ſunt, aut naturam finitimam babent. _P_erſectum uerò
nibil eſt prorſus, quod non babeat finem. Quocirca putan
dum eſt, melius _P_armenidem _M_eliſſo dixiſſe. _H_ic enim,
ipſum infinitum, totum appellat: _P_armenides autem,