6345
ſpatium NR pertinentes intra ZV eidem occurrere;
quinetiam nulli-
us citra punctum M, vel ultra R incidentis refractum (ſeu nullum
citra X, vel ultra V cum ipſo KN concurrentem) oculum ingredi
poſſe. quare ſaltem imago conſiſtet intra terminos VX; ſiquidem
aliunde qui videntur emanare _Radii_ nihil quicquam ad viſionem con-
ferent, aut ad eam ullatenus pertinebunt. cæterum quoniam ab VX
procedentium (apparenter, inquam, procedentium) reciſſimi, vel
axi propriores velut ab ipſo Z procedere videntur (ſeu à loco qui
circa ipſum) ipsíque proinde validiùs afficiunt oculum, & ab eo
faciliùs adunari, recolligíque poſſunt; cùm & ii præ cæteris confer-
tim irruant (illi ſaltem qui ad partes NR, ) quia denique propter
anguſtiam pupillæ ſpatium VX haud ita magnum exiſtit; cùm, in-
guam, hæcità ſe habeant, omnino rationi conſentaneum eſt, dictam
imaginem circa punctum Z verſari; nec alias arbitror excogitari poſſe
veriſimiles cauſas, quæ ſitum ejus determinent. _Alhazenw_ quidem,
& poſt eum pleraque cohors _Opticorum_ ipſam ad punctum K, ubi
principalis refractus perpendicularem AB decuſſat, conſtituit; ve-
11Fig. 62. rùm haud ullam rei natura cauſam ſuggerit, cur inibi ſtatuatur. unicus
enim (niſi ſaltem pupilla perpendicularem ipſam AB comprehendat,
oculuſque valdè ſit ei propinquus) per illud punctum means radius,
afficiendo viſui minimè ſuffecturus, ingredietur oculum; eadémque
punctorum intra KX ipſi K adjacentium eſt ratio; nullus ſiquidem
ea permeans refractus oculum attingit; nil itaque ſubeſt cauſæ cur
punctum A circa K appareat. quin adhuc à vero magis aberrat, *qui
22_D. Hθbbiw._ faciens NH æ qualem ipſi NA puncto H affigit imaginem (huc, opi-
nior, impulſus quia taliter in reflectione ſe rem habere perſpexit;
cui ſimilis cauſa nì fallor _Euclidem, Alhazenum, Stevinum_ (quan-
quam ipſos in diverſum euntes) horúmque ſequaces, in _Catoptricis_,
in errorem egit; prout uſu non rarò venit _analogias haud bene_
_fundatas,_ indiſtinctéque perceptas mortalibus imponere; ſed utcunque
quod dixi magìs iſta ſententia abhorret à ratione. ) nullus enim in
primo caſu refractorum concurſus fit infra angulum ABF; nullus extra
illum in ſecundo; proindèque fortiùs hanc quæ objecimus, quàm
priorem _Alhazeni_ percellunt ſententiam. addo quòd ſimul utraque,
ſed præſertim hæc, multiplici refragatur experientiæ, multiplicíque
ratiocinio; pariter enim ſe res habere debuit in _Catoptricis_, ut &
in _Dioptricis circularibus_; id quòd maniſeſtè, longéque ſecus tam
ab experientiâ, quàm à ratione compertum eſt. quin hanc abunde
ſubvertit ac peſſum dat quod ſupra propoſuimus experimentum, nemi-
ni non obvium; quod nempepunctum A, oculo in ipſo perpendicu.
us citra punctum M, vel ultra R incidentis refractum (ſeu nullum
citra X, vel ultra V cum ipſo KN concurrentem) oculum ingredi
poſſe. quare ſaltem imago conſiſtet intra terminos VX; ſiquidem
aliunde qui videntur emanare _Radii_ nihil quicquam ad viſionem con-
ferent, aut ad eam ullatenus pertinebunt. cæterum quoniam ab VX
procedentium (apparenter, inquam, procedentium) reciſſimi, vel
axi propriores velut ab ipſo Z procedere videntur (ſeu à loco qui
circa ipſum) ipsíque proinde validiùs afficiunt oculum, & ab eo
faciliùs adunari, recolligíque poſſunt; cùm & ii præ cæteris confer-
tim irruant (illi ſaltem qui ad partes NR, ) quia denique propter
anguſtiam pupillæ ſpatium VX haud ita magnum exiſtit; cùm, in-
guam, hæcità ſe habeant, omnino rationi conſentaneum eſt, dictam
imaginem circa punctum Z verſari; nec alias arbitror excogitari poſſe
veriſimiles cauſas, quæ ſitum ejus determinent. _Alhazenw_ quidem,
& poſt eum pleraque cohors _Opticorum_ ipſam ad punctum K, ubi
principalis refractus perpendicularem AB decuſſat, conſtituit; ve-
11Fig. 62. rùm haud ullam rei natura cauſam ſuggerit, cur inibi ſtatuatur. unicus
enim (niſi ſaltem pupilla perpendicularem ipſam AB comprehendat,
oculuſque valdè ſit ei propinquus) per illud punctum means radius,
afficiendo viſui minimè ſuffecturus, ingredietur oculum; eadémque
punctorum intra KX ipſi K adjacentium eſt ratio; nullus ſiquidem
ea permeans refractus oculum attingit; nil itaque ſubeſt cauſæ cur
punctum A circa K appareat. quin adhuc à vero magis aberrat, *qui
22_D. Hθbbiw._ faciens NH æ qualem ipſi NA puncto H affigit imaginem (huc, opi-
nior, impulſus quia taliter in reflectione ſe rem habere perſpexit;
cui ſimilis cauſa nì fallor _Euclidem, Alhazenum, Stevinum_ (quan-
quam ipſos in diverſum euntes) horúmque ſequaces, in _Catoptricis_,
in errorem egit; prout uſu non rarò venit _analogias haud bene_
_fundatas,_ indiſtinctéque perceptas mortalibus imponere; ſed utcunque
quod dixi magìs iſta ſententia abhorret à ratione. ) nullus enim in
primo caſu refractorum concurſus fit infra angulum ABF; nullus extra
illum in ſecundo; proindèque fortiùs hanc quæ objecimus, quàm
priorem _Alhazeni_ percellunt ſententiam. addo quòd ſimul utraque,
ſed præſertim hæc, multiplici refragatur experientiæ, multiplicíque
ratiocinio; pariter enim ſe res habere debuit in _Catoptricis_, ut &
in _Dioptricis circularibus_; id quòd maniſeſtè, longéque ſecus tam
ab experientiâ, quàm à ratione compertum eſt. quin hanc abunde
ſubvertit ac peſſum dat quod ſupra propoſuimus experimentum, nemi-
ni non obvium; quod nempepunctum A, oculo in ipſo perpendicu.