Clavius, Christoph, In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

Table of figures

< >
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
< >
page |< < (141) of 525 > >|
178141Ioan. de Sacro Boſco. æqualis erit K V, defectui minimæ diei I V, à die æquinoctij I K, propter ſimi-
litudinem, æqualiratemq;
triangulorum T E G, & V E K. Si vero terra in axe-
extra centrum E, ſtatuatur, ut in φ, extra omnes parallelos, nullum fieri pote-
rit in ſphæra obliqua æquinoctium, vt dictum eſt;
ſemperq́; erunt dies noctibus
longiores, vel noctes diebus.
Quod ſi terra ponatur iu G, puncto, per quod ex-
tremus parallelus incedit, vnicum fieret æquinoctium in ſphæra obliqua, nem
pe in altero Solſtitiorũ;
Reliquo anni tempore omnes dies eſſent noctibus vel
maiores, vel minores.
At vero ſi terra conſiſtat intra parallelos in puncto N,
fieret quidem æquinoctium bis in anno, &
vtrinque creſcerent, ac decreſcerent
dierum, noctiumq;
ſpacia; tamen hæc dierum incrementa, ac decremẽta nec nu
mero, nec magnitudine eſſent æqualia decrementis, incrementisq́;
noctium: id
quod vel oculi facillime iudicare poſſant, collatis inter ſe duobus triangulis
PNG, &
QNK; quoniam & plura, & maiora ſegmenta parallelorum compre-
henduntur in triangullo QNK, quàm in triangulo P N G.
Qvarto. Vmbræ gnomonum, qui cum Horizonte angulos rectos eſ-
ficiunt, tempore æquinoctiorum non per vnam, eandemq́;
lineam rectã ab oriẽ
te in occidentem proijcerentur, Sole exiſtente præciſe in ortu, atq;
in occaſu,
ſi terra inæqualiter ab vtroque polo remoueretur, eiusq́ue centrum non idem
eſſet, quod centrum mundi.
Sit namque
ptimum terra A, ſita in plano Aequino-
59[Figure 59] ctialis circuli, quod nobis repræſentet li-
nea B C;
ſitq́ue Gn@mon ſupra planũ Ho-
rizontis erectus, quod nobis referat cir-
culus BC.
Perſpicue iam cernis, Sole exo-
riente in B, vmbram ſtyli A D, proijci in
lineam rectam A C:
Similiter, Sole occi-
dente in B, eandem vmbram proiici in li-
neam rectam A B, quæ cum priori A C,
lineam vnam rectam, atque continuan@ ef-
ficit:
Quod quidem clariſſime nobis oſten-
dunt apparentiæ Aſtronomorum, &
huius
rei cauſa eſt hæc duntaxat:
quia nimirum
terra eſt in plano Aequatoris ſita, Si enim extra ipſum foret collocata, in
axe tamen mundi, vel etiam quamcunq;
partem verſus, uempe in E; ſi erige-
retur ſtyllus ſupra Horizontem rectus, qualis eſt E F, quis non videt, Sole in B,
oriente tempore æquinoctij, vmbram extendi ſecundum rectam E G, oc@iden
te vero Sole in C, eandem vmbram extendi ſecundum rectam E H, quæ nequa
quam cum priori E G, lineam conſtituit rectam, ſed ambæ ſe mutuo interſecãt
in puncto E, quippe cum productæ peruenirẽt ad puncta B, &
C? Huius autem
contrarium experientia nos docet.
Qvinto. Nunquã per dioptram cernerentur duo ſigna Zodiaci per dia
metrũ oppoſita, quod eſt cõtra experientiã, quæ teſtatur, ortũ &
occaſum So-
lis in æquinoctus per dioptrã ſecundum unã rectam lineã cõſpici:
Pari ratione
ortũ in ſolſtitio æſtiuo, &
occaſum in ſolſtitio hyemali: Item ortũ in ſolſtitio
hyemali, &
occaſum in Solſtitio æſtiuo, per dioptrã ſecundum lineã rectam ſibi
correſpondere in quolibet Horizonte.
Quod fieri minime poſſet, niſi terra in
plano Aequinoctialis circuli, &
in eins cẽtro eſſet collocata. Sit enim Horizon
BDCE;
Aequator BC; axis mundi D E; tropicus cancri FG; tropicus

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index