Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (19) of 445 > >|
3119THEOREM. ARIT. bit quadratum .e.d. cognitum, cuius radix æqualis erit .c.t. qua coniuncta dimi-
dio .c.a. ex quinta ſecundi Eucli. dabit quod propoſitum erat.
THEOREMA XXIX.
QVid cauſæ eſt, cur ſubtracto duplo producti duorum numerorum ad inui-
cem multiplicatorum ex ſumma ſuorum quadratorum, ſemper quod ſuper
eſt duorum numerorum quadratum differentiæ ſit?
Exempli gratia ſi proponerentur duo numeri .16. et .4. duplum producti eorum
eſſet .128. quò detracto ex ſumma ſuorum quadratorum, nempè ex .272. rema-
neret .144. cuius quadrati radix eſſet .12. tanquam differentia inter .4. et .16.
Id vtſciamus, duo numeri propoſiti, duabus lineis ſignificentur, maiore .q.g.
et minore .g.p. directè coniunctis, ſuper quas, totale quadratum extruatur .a.p.
in quo cogitetur diameter .a.p. et à puncto .g. ducatur parallela .g.n.c. et à pun-
cto .n. parallela .n.s.r. ex quo duo producta dabuntur .q.n. et .n.u. ſingula æqualia pro-
ducto .q.g. in g.p. et .a.n. et .n.p. duo quadrata dictorum numerorum propoſi-
torum, quod ſatis ſuperque , probatur quarta ſecundi Eucli.
Cogitemus deinde .n.
o.
æqualem .n.p. et à puncto .o. ducatur .o.m.t. parallela .r.s. et .o.e. ad .n.
c
.
quare ex allatis ab Eucli. octaua ſecundi, dabi-
tur quantitas .m.n. æqualis .q.n. producto .q.g. in
41[Figure 41] g.p. et quantitas .o.c. minor ipſo producto, ex
quantitate quadrati .n.p. ex quo quantitas .m.n.e.
vna cum quadrato .n.p. æqualis erit duplo produ-
cti .q.g. in .g.p. ſed hæ duæ quantitates, ſunt par-
tes duorum quadratorum dictorum, & quæ ſuper
eſt .m.e. quadratum differentiæ vnius numeri pro-
poſiti ab altero, prout in ſubſcripta figura licebit cui
libet conſiderare.
Itaque veritas hæc manifeſta
erit.
THEOREMA XXX.
CVr ij qui ex duobus numeris propoſitis maiorem per minorem diuidunt, ſi
proueniens per maiorem numerum multiplicauerint, productum æquale
erit prouenienti ex diuiſione quadrati maioris numeri per minorem?
Exempli gratia ſi proponantur duo numeri .20. et .4. ipſeque .20. per .4. diui-
datur, dabit quinque, tum .400. quadrato .20. diuiſo per prioré .4. dabit .100.
quod proueniens, producto ex .20. in .5. primo prouenienti adæquatur.
Cuius ſpeculationis cauſa, ſint duo numeri, qui lineis .x.u. et .x.s. maiore atque; mi-
nore ſignificétur, tum .u.x. numerus per .s.x. di-
uidatur, ſitq́ue proueniens .x.n. poſtmodum qua-
42[Figure 42] dratum .u.x. ſit .x.o. et productum ex .n.x. in .u.
x.
ſit .x.e. quod æquale eſſe dico prouenienti ex
diuiſione quadrati .o.x. per .s.x. quod ſit .m.
Patet
enim ex definitione diuiſionis, talem futuram pro-
portionem .u.x. ad .n.x. qualis eſt .s.x. ad vnitatem,
& quadratum .o.x. ad rectangulum .e.x. ita ſe ha-

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index