Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (259) of 445 > >|
271259EPISTOL AE. quantulum dicta corpora, & ita illorum colore afficitur, vbi verò non penetrat, non
coloratur colore corporis illius.
Sed vt ad propoſitum redeamus, dico lum en tantum eſſe viſus obiectum, quod ſi
colore eſt imbutum, aut tale eſt ratione color ris lucis, quæ eum mittit, aut ratione me
dij per quem tranſit, aut ratione corporis, vnde reflectitur, etſi ſuperficies corporis
vnde lumen reflectitur eſſet omnino priuata colore, ſub aſpectum non caderet, vt
etiam cum huiuſmodi ſuperficies læuigata, & polita eſt ſecundum continuitatem ſua-
rum partium, videlicet, vt ſpeculi radio tamen non profundante, & ideo perfectiffi
morum quorundam ſpeculorum ſuperficies non cernuntur, ſed lumen tantum re-
flexum, colore alicuius alterius ſuperficiei, aut à luce, corporis lucidi, aut à me-
dio per quem tranſit, conſpicitur.
Ego verò non aſſero colorem non eſſe quid di-
uerſum à lumine, ſed imagineris lumen eſſe veluti animam, aut ſubſtantiam & colo
rem corporis formam accidentalem, cum nullum lumen à ſenſu viſus percipi poſ-
ſit, quod aliquo modo colore non ſit imbutum:
& eundem reſpectum quem ſonus
ad auditum, lumen ad oculum habet, quia vt ſonus ſecundum eam velocitatem, quæ
à motione aeris, aut aquæ, ex colliſione aliorum corporum producitur ad euitan dum
vacuum, a cutus, vel grauis ſentitur, ita lumen originem ducens à corpore lucido per
medium diaphanum aeris, aut aquæ, aut alterius huiuſmodi corporis ad oculum tran
ſit colorem lucis, aut medij per quod tranſit, aut vnde reflectitur induit.
Quod verò Luna nullum ex ſe habeat lumen, ſufficiens inditium eſt nos ipſam
tantò magis obſcuram videre, quantò magis in cono vmbræ terræ immergitur, &
ſi eo tempore ipſam videmus rubeo colore affectam, hoc enim accidit, quia radij ſo
lares vndequaque refranguntur à vaporibus ipſam terram circundantibus, quæ qui-
dem refractio fit verſus axem coni vmbræ terræ,
& propterea vmbra dicti coni non
eſt æqualiter obſcura, ſeu tenebroſa, circa vero axem ipſius coni, magis quam circa eius
circunferentiam, obſcura verum, & quia corpus lunare tale eſt, vt facillimè recipiat qualecum
que lumen, quod etiam manifeſtè videtur dum ipſa Luna reperitur ſecundum lon-
gitudinem inter Solem, & Venerem, quod pars Lunæ lumine Solis deſtituta, à lumi
ne Veneris aliquantulum illuſtratur, quod ego ſæpè vidi, & multis oſtendi.
Propte-
rea dum ipſa Luna in cono vmbræ terræ reperitur adhuc videtur.
Rubedo etiam il-
la nubium poſt Solis occaſum, vel ante ortum, aliunde non prouenit, niſi à qualitate
vaporum, per quos ſolares radij tranſeunt, à quibus vaporibus, tali colore ipſi radij
afficiuntur, eomet modo quo radius, cuiuſuis corporis lucidit, tranſiens per vitrum, ſeu
aliud diaphanum coloratum.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index