Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (268) of 445 > >|
280268IO. BAPT. BENDE. & boream, & vt melius dicam aliquem rhombum. Sed quomodo fieri poteſt, vt in-
ſula Iſlandiæ ſit ſub polo, eius tamen dies, & nox maior non ſit longior ſpatio trium
menſium?
vt ipſe pagina .62. in proęmio ſecundi lib. affirmat, quamuis hoc à Bordo
ne deſumat.
In quo vterque; fallitur, ſentientes huiuſmodi diem ab ingreſſu Solis, in
principium geminorum incipere, & in egreſſu à Leone terminari, ideſt à .12. Maij ad
14. Auguſti, quaſi ſi ab æquatore finis Leonis ita declinaret, vt principium gemino-
rum, & finis Aquarij, vt initium Sagittarij, nam ratio poſtulat, tantum de-
clinari ab æquatore finem quantum initium diei, vbi maximus dies .24. horas ex
cedit, & ſic dico de noctibus:
vnde in huiuſmodi regione, vbi per tres menſes conti
nuos Sol radios emittit, huiuſmodi dies à medietate Tauri incipit, & in medietate
Leonis terminatur, quæ quidem loca æqualem declinationem habent, & ſic nox
trium menſium incipit à medietate Scorpionis, & in medietate Aquarij, eadem ra-
tione finitur.
Septima verò pag. idem ait, dies ſolſtitiales eſſe circa .24. Iunij. quod, an tunc eſſet verum,
tu ipſe videto.
Is præterca modus quem ad inueniendum orientem, & occidentem præſcribit
in eodem proęmio pag .63. eſt tædioſus, cum ſemper expectare nos cogat æquino-
ctij tempus, cum alij modi reperiantur breuiores, qui in qualibet reuolutione primi
mobilis obſeruari poſſunt, quorum vnus erit mediante inuentione lineæ meridiane
orizontalis, eo modo, quo ſcriptum eſt ab antiquis mediante Sole, aut Luna, quæ
luminaria in quolibet alio loco, præterquam ſub polo efficiunt, vt extremitas vmbræ
rectæ gnomonum gyrum oxigonium, ſeu eclipticum ducat, ideſt in ijs locis, quorum zenit eſt
inter polum, & circulum arcticum, quemadmodum facit, vt alijs, exiſtentibus ipſis
luminaribus extra æquatorem, & circulos arcticos gyrum hyperbolicum reddant.
Sed id quod eidem Porcachio impoſſibile eſſe apud eos, qui habitant ſub polo vi-
detur, ideſt vt multis rationibus, vt ipſe dicit, fieri non poſſit, ut fiat immediata quę
dam, & ſubita mutatio à continuo die ad continuam noctem abſque eo quod ijs,
ſaltem ſemel conceſſa ſint dies, & nox terminata duodecim horarum, eſt magis ad
mirandum impoſſibile, quod imaginari poſſimus, nam neceſſarium eſſet, ut orizon-
habitatorum ſub polo ſecaret æquatorem contra id, quod ſuperius admiſerat, id-
eſt orizontem Biarmiæ, eſſe eundem cum circulo æquinoctiali.
Vide etiam quid is ab anti-
quis colligat, loquens de iis, quæ in inſula Taprobana ad finem pag .186. admirabi
lia ſunt, ſcribens eiuſdem inſulę habitatoribus, Lunam ſuper terram non apparere
ab octauo uſque ad decimumſextum diem:
pręter quam, quod etiam ſcribit, in
eadem inſula, tramuntanam non uideri, quod falſum eſt, quia hæc à polo arctico
circiter quatuor gradibus diſtat noſtris temporibus.
unde ab ijs qui ſunt ſub æqua-
tore, cum ea ſupra orizontem eſt, conſpici poteſt, cum ijſdem ſingulis diebus oria-
tur, & occidat.
Idem etiam pro re admirabili ſcribit, uideri Canopum, qui à po-
lo antarctico plus quam quadraginta gradibus diſtat.
De erroribus Lucilli Philalthæi.
AD EVNDEM.
QVod Lucillus Philalthęus tam eximius Mathematicus ſit, ut ipſum Anto-
nius Berga facit, ego quidem non uideo.
In ſuis enim commentariis de
Cœlo, dicit primum, Pyramidem, quę inter corpora regularia primum locum tenet

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index