Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (50) of 445 > >|
6250IO. BAPT. BENED.
Progredi nihilominus etiam hac in re poſſemus per differentiam primi & ſecun-
di termini, eam detrahendo aut in ſummam cum ſecunda colligendo, attamen prior
ratio magis latè patet, ideſt vniuerſalior eſt.
THEOREMA LXXVI.
CVR ſi quis cupiat ſecundum terminum inuenire, quatuor terminorum arith-
meticè proportionalis continuæ, quorum nobis duo extrema proponantur.
Rectè primum duplicabit coniungetque; vltimo termino, nempe quarto, ex qua ſum-
ma tertiam partem deſumet, quæ erit ſecundus terminus quęſitus.
Exempli gratia, ſi horum quatuor terminorum .12. 9. 6. 3. duo nobis extrema
proponantur.
nempe .12. et .3. quorum ſecundus inueniendus ſit, ſumpto quolibet
pro primo, ſit autem .3. primus numerus, quartus verò .12.
quare duplicato 3. vtpo
tè primo, & coniuncto .12. quarto, ſumma erit .18. cuius eſt tertia pars .6. ſecundus
numerus ſcilicet ſumpto principio à minimo.
Idipſum euenit ſumpto principio à
maximo.
Nam ſi datur ſecundus à minimo aut à maximo, illico tertius datur diffe-
rentia inter hunc & primum, ſecundo coniuncta, aut ex eodem detracta.
Cuius ratio ſic demonſtratur, quatuor termini quatuor lineis .m.g: q.p: u.n: c.t.
ſignificentur, quorum .m.g. et .c.t. tantummodo cognoſcantur.
ſitque; .m.g. primus ac
maior terminus:
k.g. verò ſit duplum primi .m.g: cui coniungatur .b.k. æqualis .c.t.
Dico tertiam partem .b.g. quæ ſumma totalis eſt, æqualem eſſe .q.p.
In primis enim
certi ſumus .m.f. in .m.g. reperiri æqualem .q.p. ſupereſtque; .f.g. differentia inter .m.g.
et .q.p. æqualis .e.p. differentiæ inter .q.p. et .u.n. & æqualis .o.n. differen-
tiæ inter .u.n. et .c.t: ſimul etiam in .k.m. habemus .d.m. æqualem .m.f.
quare etiam .q.
p.
et .k.d. æqualem .f.g. nempe .e.p. aut .o.n: Hactenus in .k.g. reperimus duplum .q.
p.
ſimul cum .f.g. et .k.d. æqualibus .e.p. et .o.n. & quia .b.K. æqualis .c.t. fuit coniuncta.
conſiderandum eſt an hætres quantitates .f.g: K.d. et .b.K. ſimul æquales ſint .q.p.
quod tamen per ſe manifeſtum eſt.
nam .q.p. ſuperat .u.n. per .e.p. et .u.n. ex-
cedit .c.t. per .o.n. æqualem .e.p.
quare .q.p. per duplum differentię .f.g. ſuperat .c.t. ita
que .f.g: k.d. et .K.b. ipſi .q.p. ſunt ae-
quales
, ex quo ſequitur .q.p. tertiam
85[Figure 85] partem eſſe .b.g. Hæc quæ hacte-
nus dicta fuerunt, in genere maio-
ris inæqualitatis probata fuerunt.
At in genere minoris, ſumpto or-
dinis principio à minimo termino
rum, duplicetur .c.t. ſitque; duplum
hoc .K.t. cui .k.b. æqualis .m.g. con-
iungatur, quæſumma ſit .b.t.
Di-
co .u.n. tertiam eſſe partem ipſius.
Nam in primis in .b.t. datur termi
nus .b.K. æqualis vltimo .m.g. in
quo ſemel reperitur .u.n. vnà cum
duabus differentijs, nempe .i.g. in
ipſa autem .b.t: u.n. ſignificetur pri
mo loco per .r.K. ex quo ſupererit .b.r. duabus differentijs prædictis æqualis, ſed ex
præſuppoſito .u.n. componitur ex .o.u. æquali .c.t. et .o.n. ęquali vni differentiæ.
Itaque;

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index